Αθώα τη νύχτα /

Αιθρία Το κύμα επιστρέφει στην αμμουδιά μ' έναν ήχο κοκάλινο από παλιά χαλίκια, ξεστρατισμένα όστρακα, γυαλιά στραγγίζει αργά στη ράχη του γιαλού όπως γλιστράει παλάμη χαϊδεύοντας δέρμα απαλό κάτω απ' το ρούχο θροΐζει στα ρηχά στρογγυλό λαμπύρισμα και στο βυθό το φως μετατοπίζεται αξόδευτο...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κοτίνη, Θεώνη (Συγγραφέας)
Μορφή: Βιβλίο
Έκδοση: Αθήνα : Πλανόδιον, 2003
Θέματα:
LEADER 01915namaa2200241 4500
001 main_55460
003 GR-kkKDBK
005 20191119133118.0
006 a|||||r|||||||||||
008 170608suuuuuuuu###|||||||||| ||||||### d
999 |c 59793  |d 59793 
020 |a 960-8432-24-3 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 889.1 
100 1 |4 aut  |a Κοτίνη, Θεώνη  |9 23544 
245 1 0 |a Αθώα τη νύχτα /  |c Θεώνη Κοτίνη 
260 |a Αθήνα :  |b Πλανόδιον,  |c 2003 
520 |a Αιθρία Το κύμα επιστρέφει στην αμμουδιά μ' έναν ήχο κοκάλινο από παλιά χαλίκια, ξεστρατισμένα όστρακα, γυαλιά στραγγίζει αργά στη ράχη του γιαλού όπως γλιστράει παλάμη χαϊδεύοντας δέρμα απαλό κάτω απ' το ρούχο θροΐζει στα ρηχά στρογγυλό λαμπύρισμα και στο βυθό το φως μετατοπίζεται αξόδευτο Η μέρα φέρνει στα βαθιά καλοσύνη τη φωτεινή αργοπορία του νερού στα βότσαλα και το νωθρό μετάξι του αέρα στα μαλλιά σου Η θάλασσα παλινωδεί κι εγείρεται σε γυρισμό επίμονο να σου θυμίζει πόσο ανερμήνευτος ο κόσμος στην ψυχή σου πόσο γενναία η ομορφιά να σε πονάει πάντα ζεστά σαν την αγάπη. 
650 4 |a Ελληνική ποίηση  |9 67825 
700 1 |a Κοτίνη, Θεώνη  |t Αθώα τη νύχτα  |9 125585 
710 2 |4 pbl  |a Πλανόδιον  |9 28564 
942 |c BK 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 889_100000000000000_ΚΟΤ  |7 0  |9 76327  |a KDBK  |b KDBK  |d 2017-06-08  |i 47492017  |l 0  |o 889.1 ΚΟΤ  |p 47492017  |r 2019-04-29  |w 2019-04-29  |y BK