Η φόνισσα /

Η Φόνισσα είναι νουβέλα του συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Πρόκειται για το δεύτερο συγγραφικό έργο του και θεωρείται ένα από τα κορυφαία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Είναι γραμμένο στην καθαρεύουσα και αποτελείται συνολικά από 17 κεφάλαια. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Παναθήναια»...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911 (Συγγραφέας)
Άλλοι συγγραφείς: Βερέττας, Μάριος (Επιμελητής έκδοσης)
Μορφή: Βιβλίο
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Αθήνα : Ωρόρα, 1993
Θέματα:
LEADER 05064namaa2200265 4500
001 main_45560
003 GR-kkKDBK
005 20191110105318.0
006 a|||||r|||||||||||
008 160229s1993uuuugr# |||gr|||| 000|m gre d
999 |c 48793  |d 48793 
020 |a 960-7239-14-8 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
084 |a Μ 
100 1 |4 aut  |a Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος,  |d 1851-1911  |9 3929 
245 1 2 |a Η φόνισσα /  |c Αλεξάνδρου Παπαδιανάντη ; επιμέλεια Μάριος Βερέττας 
260 |a Αθήνα :  |b Ωρόρα,  |c 1993 
300 |a 206 σ. ;  |c 15 εκ. 
520 |a Η Φόνισσα είναι νουβέλα του συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Πρόκειται για το δεύτερο συγγραφικό έργο του και θεωρείται ένα από τα κορυφαία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Είναι γραμμένο στην καθαρεύουσα και αποτελείται συνολικά από 17 κεφάλαια. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Παναθήναια» σε συνέχειες από τον Ιανουάριο ως τον Ιούνιο του 1903, έχοντας τον υπότιτλο «κοινωνικόν μυθιστόρημα». Η πλοκή του έργου εκτυλίσσεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, τη Σκιάθο. Κεντρικόν πρόσωπον της ιστορίας είναι η Φραγκογιαννού, μία ηλικιωμένη χήρα, η οποία έζησε μίαν βασανισμένην ζωήν ως παιδίον, ως σύζυγος, ως μήτηρ και ως τήθη, μαθημένη πάντα να υπηρετεί χωρίς αντιρρήσεις τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της. Η πείρα τής δίδαξε ότι η ζωή διά μίαν γυναίκα είναι γεμάτη βάσανα και η θεωρία της ήτον ότι η γέννησις ενός κοριτσίου δεν φέρνει τίποτα άλλον παρά δυστυχίαν, όχι μόνον στο ίδιον το παιδίον, αλλά και στην οικογένειάν του, ιδίως αν είναι φτωχή. Μίαν εσπέραν καθώς ξενυχτάει στην κούνιαν της άρρωστης νεογέννητης εγγονής της, περνούν από το μυαλόν της όλαι αι δύσκολαι στιγμαί της ζωής ην έζησε. Το μυαλόν της θολώνει και σκοτώνει το βρέφος προκαλώντας του ασφυξία, ενώ ο θάνατος θεωρείται από τον γιατρόν φυσιολογικός. Αν και αρχικά νιώθει τύψεις, κατά βάθος δεν μετανιώνει διά την πράξιν της. Αντίθετα, τής γίνεται έμμονη ιδέα ότι η μοίρα την έχει τάξει να σώσει τον κόσμον απαλάσσοντάς τον από μικρά κορίτσια. Τα επόμενα εγκλήματά της έχουν διά θύματα τρία μικρά αθώα κοριτσάκια, χωρίς πλέον καθόλου τύψεις, αλλά και χωρίς να είναι εις θέσην να συνειδητοποιήσει το κακόν που έχει κάμει. Η χωροφυλακή την υποψιάζεται και αποφασίζει να την συλλάβη, με αφορμήν όμως έν έγκλημα που δεν έχει διαπράξει. Έν κοριτσάκιον πνίγηκε μέσα εις έν πηγάδιον και κοντά του βρισκόταν η Φραγκογιαννού. Αν και ευχήθηκε να πνιγεί το παιδίον, η ίδια ποτέ δεν το έσπρωξε. Στην προσπάθειάν της να ξεφύγη από τους χωροφύλακες, η Φραγκογιαννού αποφασίζει να καταφύγη στο ερμητήριον ενός ασκητή και να του εξομολογηθή τα αμαρτήματά της. Την στιγμήν όμως που προσπαθεί να ξεπεράση έν στενόν πέρασμα, η παλίρροια την προλαβαίνει και η γερόντισσα πεθαίνει, ανάμεσα στην ανθρώπινην και την θείαν δίκην. 
650 4 |a Ελληνική λογοτεχνία  |9 62808 
700 1 |4 edt  |a Βερέττας, Μάριος  |9 43725 
700 1 |a Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος,  |d 1851-1911  |t Η φόνισσα  |9 89893 
710 2 |4 pbl  |a Ωρόρα  |9 30932 
942 |c BK 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 Μ_ΠΑΠ  |7 0  |9 63365  |a KDBK  |b KDBK  |d 2016-02-29  |i 32552016  |l 1  |o Μ ΠΑΠ  |p 32552016  |r 2019-11-27  |s 2019-11-25  |w 2019-04-28  |y BK