Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης /
Ο νεαρός την κοιτάει στα μάτια, την ακούει, κι έπειτα της λέει πως αυτό που αποκαλεί αναμνήσεις στην πραγματικότητα είναι κάτι άλλο: κοιτάει μόνο ασάλευτη τη λήθη της. Η Ταμίνα συγκατανεύει κουνώντας το κεφάλι. Και ο νεαρός συνεχίζει: Αυτό το θλιμμένο βλέμμα προς τα πίσω δεν είναι πια έκφραση πίστ...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Príomhúdar: | |
|---|---|
| Údair Eile: | , |
| Formáid: | Leabhar |
| Teanga: | Greek |
| Foilsithe: |
Αθήνα :
Οδυσσέας,
1981
|
| Sraith: | Σειρήνες : Λογοτεχνική σειρά
|
| Ábhair: |
| Achoimre: | Ο νεαρός την κοιτάει στα μάτια, την ακούει, κι έπειτα της λέει πως αυτό που αποκαλεί αναμνήσεις στην πραγματικότητα είναι κάτι άλλο: κοιτάει μόνο ασάλευτη τη λήθη της. Η Ταμίνα συγκατανεύει κουνώντας το κεφάλι. Και ο νεαρός συνεχίζει: Αυτό το θλιμμένο βλέμμα προς τα πίσω δεν είναι πια έκφραση πίστης προς το νεκρό. Ο νεκρός χάθηκε από το βλέμμα της κι αυτή κοιτάει στο κενό. Στο κενό; Από τι λοιπόν είναι το βλέμμα της τόσο βαρύ; Δεν είναι βαρύ απ' τις αναμνήσεις, της εξηγεί ο νεαρός, παρά από τις τύψεις. Η Ταμίνα ποτέ δεν θα συχωρήσει τον εαυτό της που ξέχασε. «Και τι πρέπει να κάνω»; ρωτάει η Ταμίνα. «Να ξεχάσεις τη λήθη σου», λέει ο νεαρός. «Με ποιο τρόπο»; χαμογελάει πικρά η Ταμίνα. «Δεν ποθήσατε ποτέ να φύγετε»; «Ποθούσα», παραδέχεται η Ταμίνα. «Ποθούσα τρομερά να φύγω. Αλλά για πού»; «Κάπου που τα πράγματα είναι ελαφριά σαν αύρα. Εκεί όπου τα πράγματα έχασαν το βάρος τους. Εκεί όπου δεν υπάρχουν τύψεις». |
|---|---|
| Cur Síos ar an Mír: | Τίτλος πρωτοτύπου: Kniha smichu a zapomneni |
| Cur Síos Fisiciúil: | 227 σ. ; 21 εκ. |