Ιστορίες που άρεσαν σε μερικούς ανθρώπους που ξέρω

Το ανέκδοτο έργο του Νίκου Γκάτσου -- Ο Καβάφης στη σκηνή -- Κωνσταντίνος Σαλωνίδης, συγγραφέας και μάγος -- Θεόδωρος Σκαφίδας Το βιβλίο αυτό είναι μια μικρή "Ιστορία της λογοτεχνίας με Παραδείγματα". Το να πούμε όμως ότι απαρτίζεται, απλώς, από παρωδίες, παραφράσεις, μιμήσεις και αντίλαλο...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Αρανίτσης, Ευγένιος (Συγγραφέας)
Μορφή: Βιβλίο
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Αθήνα : Νεφέλη, 1999
Έκδοση:2η έκδ.
Θέματα:
LEADER 03574namaa2200241 4500
001 main_8826
003 GR-kkKDBK
005 20191001220836.0
006 a|||||r|||||||||||
008 010924s1999uuuu###|||| |||||u||||||gre d
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 889.4 
100 1 |4 aut  |a Αρανίτσης, Ευγένιος  |9 43106 
245 1 0 |a Ιστορίες που άρεσαν σε μερικούς ανθρώπους που ξέρω 
250 |a 2η έκδ. 
260 |a Αθήνα :  |b Νεφέλη,  |c 1999 
300 |a 354 σ. ;  |c 22 εκ. 
520 |a Το ανέκδοτο έργο του Νίκου Γκάτσου -- Ο Καβάφης στη σκηνή -- Κωνσταντίνος Σαλωνίδης, συγγραφέας και μάγος -- Θεόδωρος Σκαφίδας Το βιβλίο αυτό είναι μια μικρή "Ιστορία της λογοτεχνίας με Παραδείγματα". Το να πούμε όμως ότι απαρτίζεται, απλώς, από παρωδίες, παραφράσεις, μιμήσεις και αντίλαλους, είναι μια υπερβολικά αυστηρή κρίση, πιστεύω, διότι, στο κλαβιέ όλων αυτών των διαφορετικών τόνων, στο ρεπερτόριο των διαβαθμίσεων του ύφους, έχω επενδύσει την αγάπη μου για τα μεγάλα "συγκινησιακά" και "φιλοσοφικά" θέματα που (θα έπρεπε να) απασχολούν τη λογοτεχνία, έτσι όπως τη βλέπω εγώ σήμερα : ο Παπαδιαμάντης δεν είναι άραγε η "μορφή" που αρμόζει στο πένθος της άνοιξης, στο στεναγμό του αποχωρισμού από την παιδικότητα; Απαντάω στην κάπως ασεβή αυτή ερώτηση καταφατικά, με το αφήγημα "Θερινή καταιγίδα". Ο Κάφκα δεν είναι άραγε ο άβατος τόπος μιας απειλής που αγγίζει, ωστόσο, τη μαύρη κωμωδία; Θα απαντήσω, εδώ, γράφοντας το αφήγημα "Βήματα", το οποίο κατέληξε ταινία με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο: ηθοποιό ιδιοφυή, αξιαγάπητο, απερίγραπτα ειλικρινή και προορισμένο, από γεννησιμιού, να αλωνίζει στο βασίλειο της τρέλας ρωτώντας πού ζει ο θάνατος. Έτσι κι εγώ. Είμαστε διχασμένοι! Το βιβλίο αυτό (ή μήπως θα 'πρεπε να πω το έργο; Ή μήπως το κείμενο;) μιλάει για το σύγχρονο χάσμα ανάμεσα στις μορφές και το νόημα, υποκρινόμενο, με τις ακροβασίες του, πως το γεφυρώνει. Αλλά τις νύχτες γίνεται ειλικρινές και φέγγει στο ράφι. 
650 4 |a Ελληνικά δοκίμια  |9 65327 
700 1 |a Αρανίτσης, Ευγένιος  |t Ιστορίες που άρεσαν σε μερικούς ανθρώπους που ξέρω  |9 135621 
942 |c BK 
999 |c 71730  |d 71730 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 889_400000000000000_ΑΡΑ  |7 0  |9 90821  |a KDBK  |b KDBK  |d 2006-11-01  |i 0000000126434  |l 3  |o 889.4 ΑΡΑ  |p 0000000126434  |r 2019-04-29  |w 2019-04-29  |y BK  |z [ΑΡΕ: Ζ51801]