Εκκλησία και εσχατολογία : χειμερινό πρόγραμμα 2000-2001

Ταυτίζοντας την παράδοση με τη συντήρηση και όχι με τη ζωογόνο και ανανεωτική αύρα του πνεύματος, εμποτισμένοι από ένα αντιφατικό κράμα αρχαιολατρίας και βυζαντινολαγνείας, αδυνατούμε συνήθως να αρθρώσουμε σοβαρό θεολογικό λόγο και να μετάσχουμε ισότιμα και δημιουργικά στον σύγχρονο κόσμο. Γι'...

Ful tanımlama

Kaydedildi:
Detaylı Bibliyografya
Müşterek Yazar: Μητρόπολη Δημητριάδος. Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών
Materyal Türü: Kitap
Baskı/Yayın Bilgisi: Αθήνα : Καστανιώτης, 2003
Konular:
LEADER 05506namaa2200253 4500
001 main_59172
003 GR-kkKDBK
005 20191001220205.0
006 a|||||r|||||||||||
008 170804suuuuuuuu###|||||||||| ||||||### d
020 |a 960-03-3533-8 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 236 
130 0 |a Εκκλησία και εσχατολογία : χειμερινό πρόγραμμα 2000-2001  |9 129054 
245 1 0 |a Εκκλησία και εσχατολογία :  |b χειμερινό πρόγραμμα 2000-2001 
260 |a Αθήνα :  |b Καστανιώτης,  |c 2003 
520 |a Ταυτίζοντας την παράδοση με τη συντήρηση και όχι με τη ζωογόνο και ανανεωτική αύρα του πνεύματος, εμποτισμένοι από ένα αντιφατικό κράμα αρχαιολατρίας και βυζαντινολαγνείας, αδυνατούμε συνήθως να αρθρώσουμε σοβαρό θεολογικό λόγο και να μετάσχουμε ισότιμα και δημιουργικά στον σύγχρονο κόσμο. Γι' αυτό και ο συνήθης εκκλησιαστικός λόγος ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διατήρηση της ιδιοπροσωπίας του Νέου Ελληνισμού παρά για τη χριστιανική καθολικότητα και οικουμενικότητα, ενώ το όραμα της ερχόμενης Βασιλείας του Θεού, του αναμενόμενου νέου κόσμου, υποκαθίσταται από την ιδεολογικοποίηση της Ορθοδοξίας και την τάση νοσταλγίας και επιστροφής στην αυθεντικότητα της παραδόσεως. Ταυτίζεται με άλλα λόγια η Εκκλησία με το «ήδη», με το πραγματοποιημένο, και παραμελείται η εσχατολογική αναμονή, το «ούπω», αυτό που δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί. Η Εσχατολογία όμως δεν είναι απλώς ο λόγος για την άλλη ζωή, ούτε το τελευταίο κεφάλαιο της Δογματικής. Διαποτίζει το σύνολο της εκκλησιαστικής και λειτουργικής ζωής και συνιστά την ενεργό προσμονή της ερχόμενης Βασιλείας του Θεού, τη δυναμική μεταμόρφωση και ανακαίνιση του σύμπαντος κόσμου. Η Εκκλησία ως κοινότητα εσχατολογική μπορεί να αναφέρεται σε ένα έθνος ή να αναμένει τη δικαίωσή της από τις υπηρεσίες που προσέφερε στο παρελθόν; Ποια η σχέση χρόνου και Εσχατολογίας, Ιστορίας και Εσχατολογίας; Είναι η αρχή, οι πρώτες αιτίες, που καθορίζει την πορεία και το νόημα της Ιστορίας ή αντιθέτως είναι το τέλος, τα έσχατα, που δίνει νόημα στις απαρχές; Πού συναντάται ακόμη η Εσχατολογία, με τον μοναχισμό, την ιεραποστολή ή τη νέα θρησκευτικότητα; Και, εφόσον τα έσχατα εισβάλλουν αδιάκοπα, αν και παράδοξα, στην Ιστορία, ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες από τη βιβλική και πατερική αυτή αντίληψη για την πολιτική και κοινωνική ζωή, τη φιλοσοφία, την επιστήμη, τα γράμματα και τις τέχνες, τις σχέσεις με τον «άλλον» και τις άλλες θρησκείες; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θίγονται στις μελέτες των Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα), Π. Βασιλειάδη, Ν. Ματσούκα, Στ. Γιαγκάζολγου, Γ. Πατρώνου, Μ. Μπέγζου, Ν. Ντόντου, Δ. Αρκάδα, Αλ. Καριώτογλου, Θ.Ν. Παπαθανασίου, Δ. Μόσχου, Δ. Μπεκριδάκη, Β. Αδραχτά, Γ. Σκαλτσά, Π. Καλαϊτζίδη, Στ. Παπαλεξανδρόπουλου, π. Ευαγ. Γκανά και Γ. Παύλου, τα οποία αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού κατά την πρώτη περίοδο λειτουργίας (2000-2001) του χειμερινού προγράμματος της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών στον Βόλο. 
650 4 |a Εκκλησία 
650 4 |a Εσχατολογία  |9 66561 
710 2 |4 pbl  |a Καστανιώτης  |9 26797 
710 2 |a Μητρόπολη Δημητριάδος.  |b Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών  |9 33428 
942 |c BK 
999 |c 63919  |d 63919 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 236_000000000000000_ΜΗΤ  |7 0  |9 80899  |a KDBK  |b KDBK  |d 2017-08-04  |e Εις μνήμη Γεωργίου Ι. Δόδουρα  |i 91142017  |l 0  |o 236 ΜΗΤ  |p 91142017  |r 2019-04-29  |w 2019-04-29  |y BK