Στην κόψη της μέρας /

Εννιά ποιητικές ενότητες αποτελούν το αφηγηματικό σώμα των ποιητικών κειμένων, που μετά την «αρπαγή του βελούδου» (2001) και το «Legato» (2004), καταθέτει ο ζωγράφος Φαίδων Πατρικαλάκις. Με το γνώριμο λιτό και ανεπιτήδευτο ύφος του, διαλέγεται, διατυπώνει σκέψεις, εκθέτει τους φόβους και τις αγωνίες...

पूर्ण विवरण

में बचाया:
ग्रंथसूची विवरण
मुख्य लेखक: Πατρικαλάκις, Φαίδων (लेखक)
स्वरूप: पुस्तक
भाषा:Greek
प्रकाशित: Αθήνα : Μανδραγόρας, 2008
श्रृंखला:Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση
विषय:
LEADER 04370namaa2200265 4500
001 main_52963
003 GR-kkKDBK
005 20211219010704.0
006 a|||||r|||||||||||
008 170426s2008uuuugr# |||gr|||| 000|p gre d
999 |c 57019  |d 57019 
020 |a 978-960-7528-77-3 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 889.1 
100 1 |4 aut  |a Πατρικαλάκις, Φαίδων  |9 36874 
245 1 5 |a Στην κόψη της μέρας /  |c Φαίδων Πατρικαλάκις 
260 |a Αθήνα :  |b Μανδραγόρας,  |c 2008 
300 |a 85 σ. ;  |c 25 εκ. 
490 0 |a Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση 
520 |a Εννιά ποιητικές ενότητες αποτελούν το αφηγηματικό σώμα των ποιητικών κειμένων, που μετά την «αρπαγή του βελούδου» (2001) και το «Legato» (2004), καταθέτει ο ζωγράφος Φαίδων Πατρικαλάκις. Με το γνώριμο λιτό και ανεπιτήδευτο ύφος του, διαλέγεται, διατυπώνει σκέψεις, εκθέτει τους φόβους και τις αγωνίες του, παραθέτει πληροφορίες, παρατηρεί και επεκτείνει τα καλλιτεχνικά αισθητικά του εργαλεία στο χώρο του λόγου. Η ποίηση, η μουσική, ασφαλώς η ζωγραφική και το θέατρο, αποτελούν τα αντικείμενα των αναφορών του, με τα όρια της μέρας και της νύχτας, αλλά κυρίως τις παραμέτρους της νύχτας -άλλοτε με τη μορφή των ονείρων κι άλλοτε με τις πραγματώσεις του έρωτα- να συμπυκνώνουν με τόνο εξομολογητικό τα άγχη του κόσμου, αλλά και τα δικά του: η ζωή επινοήθηκε όχι τόσο για να ενώνει τους ανθρώπους, όσο για να τους χωρίζει. Ο Μπρέγκελ που μπόρεσε να αναστήσει ό,τι διάφανο βρίσκεται ακόμα μέσα μου, ο Ντελακρουά, ο Κλέε, ο Ένσορ, η Κλάρα Σούμαν, ο φόβος του Ντεμπυσσύ για τη ζέστη, «μέσα στην αφόρητη κάψα του Αυγούστου», τα ορατόρια, τα τραγούδια πουλιών μέσα από τα μουσικά σύνολα, η καταστροφή των πόλεων «είναι άδικο που οι πολιτείες δεν οπλοφορούν για να ’χουν τη δυνατότητα να πυροβολούν εκείνους που τις κακοποιούν ανελέητα» (ζωντανό παράδειγμα η Αθήνα), είναι κάποια από τα θέματα των αναφορών/εξιστορήσεών του. Ρωτάω τις μέρες που περνούν πώς γίνεται και με ανέχονται ακόμα, γράφει σε κάποιο στίχο για να ακολουθήσει αφοπλιστικά η εξομολόγησή του: «από μικρός ένιωθα ανεπιθύμητος και απροστάτευτος». Θα επανέλθουν άραγε οι όμορφες χαμένες μέρες, ένα ερώτημα που περισσότερο διατυπώνεται παρά αναζητά απάντηση. Άλλωστε η δυνατότητα της γραφής, συμπληρωματική της ζωγραφικής του, «ό,τι μου έδωσαν το έσπειρα μέσα μου και βγήκαν λέξεις και χρώματα», παραμένει μια πρόκληση απέναντι στο αίνιγμα της μοναξιάς του και της μοναξιάς μας. 
650 7 |a Νεοελληνική ποίηση  |9 66954 
700 1 |a Πατρικαλάκις, Φαίδων  |t Στην κόψη της μέρας  |9 123076 
710 2 |4 pbl  |a Μανδραγόρας  |9 25999 
942 |c BK 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 889_100000000000000_ΠΑΤ  |7 0  |9 73172  |a KDBK  |b KDBK  |d 2017-04-26  |e Δωρεά  |i 07412017  |l 0  |o 889.1 ΠΑΤ  |p 07412017  |r 2019-04-29  |w 2019-04-29  |y BK