Συνάντηση με το σύμπαν /

Οι στίχοι: "Η ουτοπία είναι η σοφία που δεν κατανοήσαμε και πίσω κοιτάζοντας έλειπα χρόνια/ που δε θυμάμαι/ μπροστά οι ημερομηνίες που δε θα με γνωρίσουν" συνοψίζουν τους άξονες της νέας ποιητικής συλλογής του θεσσαλονικιού Βασίλη Φαϊτά. Μια συνομιλία/ απογραφή του παρελθόντος και ταυτοχρό...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Φαϊτάς, Βασίλειος, 1942- (Συγγραφέας)
Μορφή: Βιβλίο
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Αθήνα : Μανδραγόρας, 2011
Θέματα:
LEADER 04572namaa2200265 4500
001 main_47117
003 GR-kkKDBK
005 20191001214954.0
006 a|||||r|||||||||||
008 160330s2011uuuugr# |||gr|||| 000|p gre d
020 |a 978-960-9476-23-2 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 889.1 
100 1 |4 aut  |a Φαϊτάς, Βασίλειος,  |d 1942-  |9 18563 
245 1 0 |a Συνάντηση με το σύμπαν /  |c Βασίλης Φαϊτάς 
260 |a Αθήνα :  |b Μανδραγόρας,  |c 2011 
300 |a 41 σ. ;  |c 26 εκ. 
520 |a Οι στίχοι: "Η ουτοπία είναι η σοφία που δεν κατανοήσαμε και πίσω κοιτάζοντας έλειπα χρόνια/ που δε θυμάμαι/ μπροστά οι ημερομηνίες που δε θα με γνωρίσουν" συνοψίζουν τους άξονες της νέας ποιητικής συλλογής του θεσσαλονικιού Βασίλη Φαϊτά. Μια συνομιλία/ απογραφή του παρελθόντος και ταυτοχρόνως μια αναζήτηση με το "δίχτυ του χρόνου" και την "περιπλοκή του καιρού". Ο Φαϊτάς "θραύοντας τις διαστάσεις ενός διάτρητου χρόνου" καταφέρνει να προσδιορίσει με συστολή -διόλου τυχαία η συχνή αναφορά των επιθέτων: ανείπωτος, ανείδωτος, απρόσιτος- τους ανακυκλωμένους προορισμούς του μέλλοντος που άλλοτε χύνεται ποτάμια στην παιδική ηλικία του γαλάζιου, και συχνότερα διακτινίζεται στο φουρτουνιασμένο χάος του σύμπαντος. Μια εσωτερική συνομιλία/ανίχνευση που επιτρέπει η ποίηση κι αποκαλύπτουν οι στίχοι, σταθερά διαρθρωμένοι σε συναισθήματα, αγωνίες, θλίψη, φόβους και αναμνήσεις. Επώδυνες φράσεις/αντιθετικές (μπορεί και σύνθετες) ποιητικές στιγμές: στα σκουριασμένα κύτταρα της προαιώνιας θλίψης, κυματισμοί θλίψης/ μ' ανασηκώνουν στα χείλη της παλίρροιας, σε μια εφήμερη αιωνιότητα, ανάμεσα σε δύο αβύσσους η μοναξιά περαστική, φάροι αποδημητικοί, αιωρούμενη απειλή, είναι αργά στη νιότη του, σκορπίζει ο άνεμος/ αποτεφρωμένους αιώνες, ναυαγισμένα πρωινά, η ακτινοβολία της φθοράς/ μας ζώνει σαν αύρα, που αποτυπώνουν μια ποίηση καλά δουλεμένη ("Ώρες ολόκληρες [...] πέρασα ξοδεύοντας/ να βρω τις μυστικές λέξεις") στενά συναρτημένη με την αγωνία της ζωής -του παρόντος, και την αναπότρεπτη αναζήτηση του απρόσιτου -πλην προσδιορίσιμου στην αβεβαιότητά του μέλλοντος. "Η ψυχή ανήκει στα χελιδόνια και στους χαρταετούς" γράφει κάπου ο Βασίλης Φαϊτάς συμπυκνώνοντας τη νέα ποιητική του κατάθεση. Για διευκόλυνση του αναγνώστη θέτει ως προμετωπίδα του στίχους του Έλιοτ "Ο παρελθών και ο μέλλων χρόνος/ Ό,τι θα μπορούσε να 'ταν και κείνο που ήταν/ Τείνουν προς ένα τέλος, που είναι πάντα παρόν". 
650 4 |a Ελληνική ποίηση  |9 67825 
700 1 |a Φαϊτάς, Βασίλειος,  |d 1942-  |t Συνάντηση με το σύμπαν  |9 117361 
710 2 |4 pbl  |a Μανδραγόρας  |9 25999 
942 |c BK 
999 |c 50523  |d 50523 
952 |0 0  |1 0  |2 ddc  |4 0  |6 889_100000000000000_ΦΑΙ  |7 1  |9 65520  |a KDBK  |b KDBK  |c CS  |d 2016-03-30  |i 44662016  |l 0  |o 889.1 ΦΑΙ  |p 44662016  |r 2019-04-29  |w 2019-04-29  |y BK 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 889_100000000000000_ΦΑΙ  |7 0  |9 65521  |a KDBK  |b KDBK  |d 2016-03-30  |i 44882017  |l 0  |o 889.1 ΦΑΙ  |p 44882017  |r 2019-04-29  |w 2019-04-29  |y BK