Παραξενιές
Η κυκλική δομή του έργου, με τους τρελούς που με νόμο διώχνονται απ' το φρενοκομείο, μοιραία καταλήγουν να το διαλέξουν και να ξαναγυρίσουν, ακόμη και χωρίς τη συνδρομή της επιστήμης, σαν μοναδικό δυνατό σημείο αναφοράς της κατάστασής τους, έχει την υποβολή ενός "compte philosophique"...
Сохранить в:
| Главный автор: | |
|---|---|
| Другие авторы: | |
| Формат: | |
| Язык: | Greek |
| Опубликовано: |
Θεσσαλονίκη :
Παρατηρητής,
1990
|
| Предметы: |
| Итог: | Η κυκλική δομή του έργου, με τους τρελούς που με νόμο διώχνονται απ' το φρενοκομείο, μοιραία καταλήγουν να το διαλέξουν και να ξαναγυρίσουν, ακόμη και χωρίς τη συνδρομή της επιστήμης, σαν μοναδικό δυνατό σημείο αναφοράς της κατάστασής τους, έχει την υποβολή ενός "compte philosophique" ακόμη κι αν δεν καταφέρνει να απελευθερωθεί συνολικά από τον πιραντελισμό που πάντα εμφανίζεται όταν προσπαθούμε να παρουσιάσουμε το ντελίριο του μυαλού, τα γοητευτικά του συντρίμμια. Είμαι όμως βέβαιος ότι η θέλησή σου να προσδώσεις σ' όλα τα πρόσωπα τα σημεία αναγνώρισης για τις δικές σου ασάφειες και για τα δικά σου ξεσπάσματα, θα δώσει στο θεατρικό μύθο τη φευγαλέα πειστικότητα του ονείρου και μιας πραγματικής τιμωρίας. |
|---|---|
| Примечание: | Πρόλογος Φρεντερίκο Φελίνι |
| Объем: | 67 σ. ; 22 εκ. |