Η όπερα της πεντάρας

"Η όπερα της πεντάρας" γράφει ο Brecht εκείνη την εποχή "είναι κάτι σαν διάλεξη πάνω στη ζωή όπως ο θεατής θέλει να την βλέπει στο θέατρο. Επειδή όμως, βλέπει και μερικά πράγματα που δεν θα ήθελε να δει, δηλαδή τις επιθυμίες του, που όχι μόνο θα πραγματοποιούνται, αλλά θα γίνονται αντ...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Brecht, Bertolt, 1898-1956 (Συγγραφέας)
Άλλοι συγγραφείς: Ματζίρη, Σωτηρία (Μεταφραστής)
Μορφή: Βιβλίο
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Αθήνα ; Γιάννινα : Δωδώνη, 1995
Σειρά:Παγκόσμιο θέατρο / Δωδώνη ; 122
Θέματα:
LEADER 03668namaa2200277 4500
001 main_3735
003 GR-kkKDBK
005 20191001213940.0
006 a|||||r|||||||||||
008 010223s1995uuuu###|||| |||||u||||||gre d
020 |a 960-248-734-8 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 832 
100 1 |4 aut  |a Brecht, Bertolt,  |d 1898-1956  |9 38110 
245 1 2 |a Η όπερα της πεντάρας 
260 |a Αθήνα ;  |a Γιάννινα :  |b Δωδώνη,  |c 1995 
300 |a 146 σ. :  |b έγχρ. φωτ. ;  |c 21 εκ. 
490 0 |a Παγκόσμιο θέατρο / Δωδώνη ;  |v 122 
500 |a Τίτλος πρωτοτύπου: Die dreigroschenoper 
520 |a "Η όπερα της πεντάρας" γράφει ο Brecht εκείνη την εποχή "είναι κάτι σαν διάλεξη πάνω στη ζωή όπως ο θεατής θέλει να την βλέπει στο θέατρο. Επειδή όμως, βλέπει και μερικά πράγματα που δεν θα ήθελε να δει, δηλαδή τις επιθυμίες του, που όχι μόνο θα πραγματοποιούνται, αλλά θα γίνονται αντικείμενο κριτικής, θα είναι σε θέση, θεωρητικά τουλάχιστον, να αναγνωρίσει στο θέατρο έναν καινούριο ρόλο..." [...] Η ειρωνεία και η αντίφαση είναι ενσωματωμένα σε κάθε πράξη του έργου, με αποτέλεσμα της απεριόριστης χρήσης τους, τα πάντα να μοιάζουν διφορούμενα. Ο θεατής αποθαρρύνεται συνεχώς από το να δεχτεί μια κατάσταση, ένα χαρακτήρα ή ένα διάλογο, όπως φαίνεται σε πρώτη όψη. Αυτά στη θεωρία, γιατί στην πράξη η παράσταση-παγίδα έχασε την ισορροπία της και λειτούργησε ανάποδα. Μετά την πρεμιέρα του έργου, ο Brecht ομολογεί πως ο ίδιος έπεσε στην παγίδα που έστηνε. Το κοινό χαζεύοντας τις διασκεδαστικές και παράλογες συμπεριφορές, δεν ένιωσε καμία τάση να ταυτιστεί με αυτές. Η άποψή του για τη ζωή παρέμενε εξασφαλισμένη. Με την απουσία ταύτισης γλίτωνε και από την αυτοκριτική. Η ειρωνεία είναι πως, η σύλληψη της "Όπερας της πεντάρας" προσφέρεται ιδανικά, παρ' όλες τις προσπάθειες του συγγραφέα της, στο να είναι ακριβώς αυτό που ο θεατής θέλει να βλέπει στο θέατρο. Ο Μπρεχτ θέλησε να καθρεφτίσει την αστική κοινωνία, ώστε αυτή να αναγνωρίσει τον εαυτό της στην ανηθικότητα των χαρακτήρων και να φρίξει.  
650 4 |a Γερμανικά θεατρικά έργα  |9 65951 
700 1 |4 trl  |a Ματζίρη, Σωτηρία  |9 42821 
700 1 |a Brecht, Bertolt,  |d 1898-1956  |t Η όπερα της πεντάρας  |9 107181 
942 |c BK 
999 |c 39677  |d 39677 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 832_000000000000000_BRE  |7 0  |9 52171  |a KDBK  |b KDBK  |d 2006-11-01  |i 0000000025300  |l 5  |o 832 BRE  |p 0000000025300  |q 2007-04-12  |r 2019-05-04  |s 2019-05-04  |w 2019-04-28  |y BK  |z [ΑΡΕ: Κ325398]