Προοίμιον του τό σύγγραμμα ποιησαμένου (ου το παρόν) προσφώνησιν έχον πρός τον αξιώσαντα ποιήσασθαι τήν εγήγησιν των τετραστίχων του θεολόγου, ιωάννου μοναχού του ζωναρά. Νικήτα του και Δαβίδ δούλου ιυ (ιησού) χυ (χριστού) του φιλοσόφου, ερμηνεία των τετραστίχων του μεγάλου πατρός ημών Γρηγορίου του θεολόγου, ώσπερ της ερμηνείας της α΄, θ΄η΄ι΄γνωμολογίας, ήτοι του ζωναρά. Του αυτού μεγάλου πατρός Γρηγορίου του θεολόγου επιγράμματα επικήδεια είτε επιτάφεια εις τόν μέγαν βασίλειον, δια στίχων ηρωελεγείων συντιθεμένα, συντεχθέντα και ερμηνευθέντα παρά νικήτα φιλοσόφου του παφλαγόνος, δϋοκαιδέκα τόν αριθμόν όντα, άπερ επάνω του τάφου του μεγάλου βασιλείου τέθηκεν. Του αυτου θεολόγου πατρός, ίαμβοι παραινετικοί μοναστικοί κατά στοιχείον
od: Ζωναράς, Ιωάννης, 12ος αι., κ.ά.