Ο θάνατος λεγόταν Ένγκελχεν /
Ο Λάντισλαβ Μνάτσκο είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της Τσεχοσλοβακίας. Το πρώτο του μυθιστόρημα "Ο θάνατος λεγόταν Ένγκελχεν" αμέσως μόλις δημοσιεύθηκε, στο τέλος του 1959, γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Διασκευάσθηκε για την τηλεόραση και γυρίστηκε κινηματογραφική ται...
में बचाया:
| मुख्य लेखक: | |
|---|---|
| अन्य लेखक: | |
| स्वरूप: | पुस्तक |
| भाषा: | Greek |
| प्रकाशित: |
Αθήνα :
Θεμέλιο,
1981.
|
| श्रृंखला: | Σύγχρονη πεζογραφία
|
| विषय: |
| सारांश: | Ο Λάντισλαβ Μνάτσκο είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της Τσεχοσλοβακίας. Το πρώτο του μυθιστόρημα "Ο θάνατος λεγόταν Ένγκελχεν" αμέσως μόλις δημοσιεύθηκε, στο τέλος του 1959, γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Διασκευάσθηκε για την τηλεόραση και γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία, που πήρε χρυσό βραβείο στο Φεστιβάλ της Μόσχας (1963). Το έργο αυτό είναι βασικά αυτό βιογραφικό και στηρίζεται στην προσωπική εμπειρία του συγγραφέα, όταν ήταν παρτιζάνος στη Μοραβία κατά τους τελευταίους μήνες του πολέμου. Είναι μια δραματική αφήγηση του παρτιζάνικου πολέμου, που περιγράφει ζωντανά τον πόλεμο, τη φρίκη και την απανθρωπιά του, αφήγηση αφιερωμένη στους "άγνωστους ήρωες παρτιζάνους", καθώς και στους απλούς ανθρώπους του χωριού, που δίνουν άσυλο στους παρτιζάνους και πληρώνουν με τη ζωή τους την αφοσίωση τους. Είναι ένα μυθιστόρημα προσωπικής παλικαριάς, αυταπάρνησης, ηρωισμού και έρωτα. Το βιβλίο ‘’Ο θάνατος λεγόταν Ένγκελχεν’’ είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα και είναι αυτόβιογραφικό. Μιλάει για το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου όταν ο ίδιος ο συγγραφέας είχε εισχωρήσει σε μια ομάδα παρτιζάνων. Στο βιβλίο, ο συγγραφέας, ξεκινά την εξιστόρηση του από το τέλος. Ο πόλεμος έχει τελειώσει και ο ίδιος βρίσκεται στο νοσοκομείο με πληγωμένα πόδια. Με τις φροντίδες του γιατρού και της νοσοκόμας προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια του, ενώ πέρα από αυτή την τραυματική σωματική εμπειρία, αναπολεί από την αρχή πως μπήκε στην ομάδα των παρτιζάνων, τους συντρόφους του, τις επιχειρήσεις που έκαναν, την φρίκη του πολέμου, τον έρωτα, τους απλούς ανθρώπους του χωριού που τους βοηθούσαν, τους αφανείς ήρωες που πλήρωσαν με την ζωή τους για τούτη την βοήθεια. Οι χρόνοι εναλλάσσονται μεταξύ στο τώρα και στο παρελθόν στην διήγηση του αφηγητή κρατώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο Μνάτσο πότε βρίσκεται στην σκληρή πραγματικότητα του νοσοκομείου, ένας νέος 24 χρόνων ανήμπορος να κουνήσει τα πόδια του, πότε στα βουνά μαζί με τους συντρόφους του. Άνθρωποι, γεγονότα και αξίες, όλα αναθεωρούνται μέσα στο μικρό δωμάτιο του νοσοκομείου. |
|---|---|
| भौतिक वर्णन: | 343, [1] σ. ; 19 εκ. |