Σκαπτή ύλη από τα σολωμικά μετάλλεια
Σκαπτή ύλη είχε ονομαστεί στην αρχαιότητα η χρυσοφόρα φλέβα του Παγγαίου. Σκαπτή ύλη είναι, στην περίπτωση που μελετούμε, μεταφορικά και η ύλη που ανορύσσει από τα δικά του μεταλλεία ο Σολωμός. Και σκαπτή πρέπει να είναι και η σπουδή αυτού του έργου : μία ανασκαφή του κριτικού μελετητή πάνω στα ίχνη...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Μορφή: | Βιβλίο |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
Αθήνα :
Άγρα,
2002
|
| Θέματα: |
| LEADER | 04461namaa2200241 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | main_17215 | ||
| 003 | GR-kkKDBK | ||
| 005 | 20211115202641.0 | ||
| 006 | a|||||r||||||||||| | ||
| 008 | 040702s2002uuuu###|||| |||||u||||||gre d | ||
| 020 | |a 960-325-456-8 | ||
| 040 | |a GR-kkKDBK |b gre |d GR-kkKDBK |e AACR2 | ||
| 082 | 0 | |a 889.4 | |
| 100 | 1 | |4 aut |a Δάλλας, Γιάννης |d 1924-2020 |9 34606 | |
| 245 | 1 | 0 | |a Σκαπτή ύλη από τα σολωμικά μετάλλεια |
| 260 | |a Αθήνα : |b Άγρα, |c 2002 | ||
| 300 | |a 332 σ. ; |c 21 εκ. | ||
| 520 | |a Σκαπτή ύλη είχε ονομαστεί στην αρχαιότητα η χρυσοφόρα φλέβα του Παγγαίου. Σκαπτή ύλη είναι, στην περίπτωση που μελετούμε, μεταφορικά και η ύλη που ανορύσσει από τα δικά του μεταλλεία ο Σολωμός. Και σκαπτή πρέπει να είναι και η σπουδή αυτού του έργου : μία ανασκαφή του κριτικού μελετητή πάνω στα ίχνη της πρωταρχικής ανασκαφής του ποιητή. Τέτοια είναι, για τα κείμενα της ωριμότητάς του, η διαδικασία της παραγωγής του, και η σωστή τους αποτίμηση. Είναι ό,τι καμινεύεται από τον ποιητή και αναμοχλεύεται από τον ερευνητή στα Αυτόγραφα. Όχι μόνον ό,τι λαγαρίζει και ως ύλη καθαράς προσόδου εκταμιεύεται από αυτά : όχι, δηλαδή, τα ψήγματα που είναι οι μεμονωμένοι στίχοι, ούτε και τα δράγματα χρυσού που είναι τα ανολοκλήρωτα επεισόδια ενός δυνάμει όλου. Αυτά είναι η τελική απόσταξη και η μόνη κατανοητή απόλαυση ενός ερασιτέχνη. Αλλά είναι ακατανόητος ο περιορισμός του ενδιαφέροντος σε αυτά του προβληματισμένου αναγνώστη. Η ποιητικότητα για αυτόν τον τελευταίον έγκειται εκεί : στα σημεία αιχμής, όπου ανάμεσα από δύο επίπεδα πολιτισμού και δύο γλώσσες συντελείται η ένωση του ελληνικού κειμένου με τα ξένα περικείμενα. Από αυτή την "ένωση" - η λέξη με την έννοια της Φυσικής - θα πρέπει να αφορμάται και ο κριτικός σε όλες του τις λειτουργίες και ιδιότητες : ως ερευνητής, μελετητής και ερμηνευτής του φαινομένου και του έργου. Και ακόμη ως εισηγητής ιδεών και χρήσιμου υλικού, για οποιαδήποτε μελλοντική "έκδοση" των Ελευθέρων Πολιορκημένων. Η έννοια της πρόσμειξης -τυπικά, θα λέγαμε, της διγλωσσίας- και η προσπάθεια μετάγγισης, από τη στιγμή που και οι δύο γραφές συμπαρατίθενται, του νοήματος και του αισθήματος από τη μια γλώσσα στην άλλη, ήταν η ισόβια λειτουργία και η πρακτική γραφής του Σολωμού. Στην περίπτωση του Σολωμού, η υπέρβαση της διγλωσσίας, πρώτα μέσα από τη δύσκολη καμίνευση της ένωσης, του έγινε στο τέλος η οργανική "αδυναμία" και η μοίρα του. Του έγινε ακουσίως η ποιητική του. | ||
| 600 | 1 | 7 | |a Σολωμός, Διονύσιος, |d 1798-1857 |x Ερμηνεία και κριτική |9 3201 |
| 700 | 1 | |a Δάλλας, Γιάννης |d 1924-2020 |t Σκαπτή ύλη από τα σολωμικά μετάλλεια |9 86412 | |
| 942 | |c BK | ||
| 999 | |c 17312 |d 17312 | ||
| 952 | |0 0 |1 0 |4 0 |6 889_400000000000000_ΔΑΛ |7 0 |9 25809 |a KDBK |b KDBK |d 2006-11-01 |i 0000000193238 |l 2 |o 889.4 ΔΑΛ |p 0000000193238 |r 2019-04-28 |w 2019-04-28 |y BK |z [ΑΡΕ: Ζ69104] | ||