Εικόνες του παιδιού στην ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα

Η απεικόνιση της παιδικής μορφής μέσα στο περιβάλλον του σπιτιού, στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής και η παράσταση του παιδιού ως προσώπου κοινωνικά χαρακτηρισμένου, ενταγμένου στον ευρύτερο-δημόσιο χώρο ή, ειδικότερα, μέλους μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, αποτελούν δύο βασικές συντεταγμένε...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κούρια, Αφροδίτη (Συγγραφέας)
Συγγραφή απο Οργανισμό/Αρχή: Ίδρυμα Ερευνών για το Παιδί (Συγγραφέας)
Άλλοι συγγραφείς: Δοξιάδης, Σπύρος (Συγγραφέας εισαγωγής κ.λπ.)
Μορφή: Βιβλίο
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: Αθήνα : Δωδώνη, 1991
Θέματα:
LEADER 03653namaa2200277 4500
001 main_16577
003 GR-kkKDBK
005 20191001211558.0
006 a|||||r|||||||||||
008 040219s1991uuuu###|||| |||||u||||||gre d
020 |a 960-248-122-6 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
082 0 |a 704 
100 1 |4 aut  |a Κούρια, Αφροδίτη  |9 38914 
245 1 0 |a Εικόνες του παιδιού στην ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα 
260 |a Αθήνα :  |b Δωδώνη,  |c 1991 
300 |a 244 σ. :  |b εικ.(μερ. έγχρ.) ;  |c 25 εκ. 
500 |a Περιέχει βιβλιογραφία και ευρετήριο 
520 |a Η απεικόνιση της παιδικής μορφής μέσα στο περιβάλλον του σπιτιού, στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής και η παράσταση του παιδιού ως προσώπου κοινωνικά χαρακτηρισμένου, ενταγμένου στον ευρύτερο-δημόσιο χώρο ή, ειδικότερα, μέλους μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, αποτελούν δύο βασικές συντεταγμένες της έρευνας. Ο αγροτικός-παραδοσιακός χώρος και στους αντίποδές του το περιβάλλον της πόλης (και μάλιστα της Αθήνας) συνιστούν δύο άξονες γύρω από τους οποίους κινήθηκε η εξέταση των σχετικών έργων. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί πως ο ελληνικός φυσικός χώρος, η ύπαιθρος, καθώς επίσης και το "τοπίο" της Αθήνας, είτε αυτά καθαυτά είτε ως πλαίσιο και πεδίο δράσης των προσώπων, υπήρξαν δύο καίριας σημασίας πόλοι έλξης της προσοχής των ελλήνων ζωγράφων - ο πρώτος ως το 1930 κυρίως, και ο δεύτερος ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1930 και μετά. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το παιδί, θα φανεί πως σε ορισμένες περιπτώσεις η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου-πλαισίου της παράστασης, δηλαδή του αγροτικού-παραδοσιακού χώρου, είναι σημαίνουσα και σε ένα άλλο επίπεδο. Έχει δηλαδή μια ηθικολογική διάσταση και αισθητοποιεί μια στάση απέναντι στο παιδί ως δυνάμει φορέα και συνεχιστή των παραδόσεων, στάση η οποία έρχεται να επιβεβαιώσει, μέσ' από το πεδίο της τέχνης, μια βασική ιδεολογική θέση των αναγνωστικών του Δημοτικού Σχολείου 
650 4 |a Παιδιά στην τέχνη  |9 62737 
700 1 |4 aui  |a Δοξιάδης, Σπύρος  |9 38279 
700 1 |a Κούρια, Αφροδίτη  |t Εικόνες του παιδιού στην ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα  |9 85731 
710 2 |4 aut  |a Ίδρυμα Ερευνών για το Παιδί  |9 47835 
942 |c BK 
999 |c 16605  |d 16605 
952 |0 0  |1 0  |4 0  |6 704_000000000000000_ΚΟΥ  |7 0  |9 24896  |a KDBK  |b KDBK  |d 2006-11-01  |i 0000000190497  |l 0  |o 704 ΚΟΥ  |p 0000000190497  |r 2019-04-28  |w 2019-04-28  |y BK  |z [ΑΡΕ: Κ4392]