Ποιήματα : 1963-1977
Όσο πιο νέος είναι ο ποιητής, τόσο πιο απαραίτητος του είναι ο μύθος, αφού λειτουργεί και σαν έναυσμα και μαζί σαν οδηγός ζωής, μιας ζωής που ακόμη δεν έχει ζήσει ο ποιητής. Από το πρώτο της βιβλίο Λύκοι και Σύννεφα έως Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης, συλλογή που κλείνει και την πρώτη αυτή περίοδο...
Enregistré dans:
| Auteur principal: | |
|---|---|
| Format: | Livre |
| Langue: | Greek |
| Publié: |
Αθήνα :
Καστανιώτης,
1997
|
| Sujets: |
| LEADER | 03372namaa2200241 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | main_16 | ||
| 003 | GR-kkKDBK | ||
| 005 | 20210317235952.0 | ||
| 006 | a|||||r||||||||||| | ||
| 008 | 001204s1997uuuu###|||| |||||u||||||gre d | ||
| 020 | |a 960-03-1782-8 | ||
| 040 | |a GR-kkKDBK |b gre |d GR-kkKDBK |e AACR2 | ||
| 082 | 0 | |a 889.1 | |
| 100 | 1 | |4 aut |a Αγγελάκη-Ρουκ, Κατερίνα, |d 1939-2020 |9 33966 | |
| 245 | 1 | 0 | |a Ποιήματα : |b 1963-1977 |
| 260 | |a Αθήνα : |b Καστανιώτης, |c 1997 | ||
| 300 | |a 227 σ. ; |c 24 εκ. | ||
| 520 | |a Όσο πιο νέος είναι ο ποιητής, τόσο πιο απαραίτητος του είναι ο μύθος, αφού λειτουργεί και σαν έναυσμα και μαζί σαν οδηγός ζωής, μιας ζωής που ακόμη δεν έχει ζήσει ο ποιητής. Από το πρώτο της βιβλίο Λύκοι και Σύννεφα έως Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης, συλλογή που κλείνει και την πρώτη αυτή περίοδο της ποίησής της (1963-1977), η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ είτε πλάθει δικό της μύθο (Λάφικτος, Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος κ.λπ.) είτε δίνει τη δική της ποιητική ερμηνεία γνωστών μυθικών συμβόλων: η Ιφιγένεια αρνείται να θυσιαστεί για να μη γίνει πόλεμος, το ζευγάρι που πάει να συναντήσει τον Μινώταυρο αισθάνεται ότι αναλαμβάνει το έργο του Θεού κι η Μαγδαληνή θεωρεί -επειδή ερωτεύτηκε- τη δική της ιστορία πιο αιώνια από του Χριστού (γιατί εκείνη «έμεινε χνάρι μοναδικό στις θεϊκές επαναλήψεις»), ενώ ο Μεγαλέξανδρος ανακαλύπτει ότι «οι εκστρατείες δεν νικούν το χώμα». Με την Πηνελόπη που λέει: «δεν ύφαινα, δεν έπλεκα - ένα γραφτό άρχιζα, κι έσβηνα / κάτω απ' το βάρος της λέξης», η ποιητική φωνή της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ γίνεται πιο προσωπική, εξομολογητική, πιο σωματική. Οι εικόνες κάθονται περισσότερο στη γη, ο έρωτας απλώνεται σαν λεκές από αίμα κι ο θάνατος χάνει και το ελάχιστο ηρωικό στοιχείο που μπορεί να είχε στην αρχή· είναι μόνο πια σπαραγμός, αδικία και την άνοιξη η ποιήτρια λέει: «Ανάσταση. Ανάσταση θέλω κι εγώ / για δε με παίζει η φύση;» | ||
| 650 | 4 | |a Ελληνική ποίηση |9 67825 | |
| 700 | 1 | |a Αγγελάκη-Ρουκ, Κατερίνα, |d 1939-2020 |t Ποιήματα |9 85712 | |
| 942 | |c BK | ||
| 999 | |c 16586 |d 16586 | ||
| 952 | |0 0 |1 0 |2 ddc |4 0 |6 889_100000000000000_ΑΓΓ |7 0 |9 24873 |a KDBK |b KDBK |c LCG |d 2006-11-01 |i 0000000000741 |l 10 |o 889.1 ΑΓΓ |p 0000000000741 |r 2021-01-11 |s 2020-10-27 |w 2019-04-28 |x [ΑΡΕ: Κ126597] |y BK | ||