Βασιλική δρυς : το χρονικό της εκπαίδευσης /
ο βιβλίο τούτο άρχισα να το γράφω στο Βουκουρέστι. Συγκέντρωνα στοιχεία καί τα κατάγραφα χωρίς τη φροντίδα μιας καθορισμένης αρχιτεκτονικής συγκρότησης. Κυριαρχούσε μέσα μου ή σκέψη να μην αφήνω να περνούν καί να χάνουνται περιστατικά πολύτιμα, σχετικά με την ελληνική εκπαίδευση καί τη δράση των εκπ...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Μορφή: | Βιβλίο |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
Αθήνα :
Καστανιώτης,
1983
|
| Σειρά: | Έλλη Αλεξίου άπαντα ;
16α |
| Θέματα: |
| Περίληψη: | ο βιβλίο τούτο άρχισα να το γράφω στο Βουκουρέστι. Συγκέντρωνα στοιχεία καί τα κατάγραφα χωρίς τη φροντίδα μιας καθορισμένης αρχιτεκτονικής συγκρότησης. Κυριαρχούσε μέσα μου ή σκέψη να μην αφήνω να περνούν καί να χάνουνται περιστατικά πολύτιμα, σχετικά με την ελληνική εκπαίδευση καί τη δράση των εκπαιδευτικών. Ή καταγραφή αυτή δεν είχε καθορισμένο περιεχόμενο. Δηλαδή να 'ναι μόνο για δασκάλους, ή μόνο για εκπαιδευτικά διατάγματα, ή μόνο για εκπαιδευτικά συστήματα... Μάζευα το υλικό πού είχε ενδιαφέρον για έναν εκπαιδευτικό, προοδευτικό, δημοτικιστή, ανθρωπιστή, δημοκρατικό... Τέσσερις φορές δοκίμασα να του δώσω μια κάπως οριστική μορφή, αν για τέτοιο θέμα μπορεί κανένας να μιλήσει για οριστική μορφή, καί μάλιστα στην Ελλάδα. Αλλά εμπόδια αξεπέραστα με ανάγκαζαν να το αφήνω στη μέση. Έτσι το κείμενο μου παρουσιάζει πολλά τα παράδοξα καί πολλά τα τρωτά για μια συγκεκριμένη καί συγκροτημένη σε ενότητα υπόθεση. Μια εκπαιδευτική πορεία, πού κρατάει περίπου πενήντα χρόνια από όταν πρωτάρχισα να καταγράφω, φυσικό είναι να εμφανίζει έντονους κυματισμούς. Καθώς εξελίσσεται σα μια θάλασσα πού γνώρισε τεράστιες καταιγίδες καί μόνο κατά αραιά διαστήματα λίγες λιγόχρονες αιθρίες. Αυτό είναι το παράδοξο καί το τρωτό του κειμένου. Γιατί σε μας ή εκπαιδευτική λειτουργία συντελείται μέσα στο σκοτάδι με σπάνιες αναλαμπές. Ενώ όμως το πνευματικό σκοτάδι διατηρείται σχεδόν μόνιμα, δεν ξέρω πώς, επιστρέφοντας το 1962 στην Ελλάδα ύστερα από απουσία 17 ετών, δε βρήκα τους γνωστούς μου δασκάλους να ζουν στην παλιά γνωστή μου αθλιότητα καί μιζέρια. Οι υλικές τους ανάγκες έχουν αρκετά ικανοποιηθεί. Ενώ ή ποιοτική στάθμη του εκπαιδευτικού έργου όλο καί κατεβαίνει. Συγκρίνω παλιές καταστάσεις με τίς τωρινές καί βγάζω συμπεράσματα. Αποκαρδιωτικά. Ίσως να μην ξανασυναντήσουμε σήμερα τον τότε, 1930-1940, συνάδελφο, το μακαρίτη Ροδάκη, πού μου εκμυστηρευόταν πώς τον ζηλεύει ή γυναίκα του... "Με ζηλεύει, γιατί στη χάση καί στη φέξη πού θα κάνουμε αρνί φρικασέ, εγώ, με το να 'χω δόντια, μπορώ καί τρώω καί τα κόκαλα του αρνιού... καί αλήθεια, ή γυναίκα μου έχει δίκιο, τα μασουλάω..." Ίσως να μην ξανασυναντήσουμε το φυσικό Βλησίδη - ό Ροδάκης δίδασκε ιχνογραφία - πού τον έπιανε απελπισία όταν το 'φερνε ή ανάγκη να συνεδριάσουμε έκτακτα το απόγεμα - τα μαθήματα γίνονταν μόνο το πρωί - γιατί ό προϋπολογισμός του θα επιβαρυνόταν με τρεις δραχμές επιπλέον, μιάμιση πηγαιμός με το τραμ, μιάμιση γυρισμός... "Ώστε έτσι ε, το απόγεμα έχουμε τριάρι. Δε μας ρωτάνε, βλέπεις, δε μας ρωτάνε..." Ίσως να μην ξανασυναντήσουμε το μακαρίτη Καμινάρη, φιλόλογο διακεκριμένο, πού για να κάμει ένα κοστούμι μου είχε ζητήσει δανεικές δυόμιση χιλιάδες δραχμές... πού θα μου τίς ξεπλήρωνε σε δόσεις... τον χάσαμε σε αυτοκινητιστικό καί αμέσως ό αδερφός του ήρθε στο σπίτι μου στην Καλλιθέα καί μου έδωσε τα χρήματα για το κοστούμι, ενώ δεν είχαμε κάνει κανενός είδους χαρτί... καί κανείς δεν το ήξερε, μόνο ό ίδιος, πού το είχε πει στο σπίτι του |
|---|---|
| Φυσική περιγραφή: | 530 σ. : φωτ. ; 21 εκ. |