Ιωάννης Μελάς

Ο Ιωάννης Μελάς (Ιωάννινα 1787 - Ναύπλιο 14 Μαΐου 1833) ήταν Έλληνας έμπορος πολιτικός και αγωνιστής του 1821.

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα, ήταν γιος του Λεονταρή Μελά και είχε βγάλει την Καπλάνειο σχολή. Από την πλευρά της μητέρας του ήταν συγγενής με την οικογένεια Μπότσαρη. Δραστηριοποιήθηκε στη Ρωσία, τη Γερμανία και την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία. Το 1822 συναντήθηκε με την ελληνική επιτροπή που είχε σταλεί για να αντιπροσωπεύσει τους Έλληνες στο Συνέδριο της Βερόνας. Προσέφερε αρκετά χρήματα, διετέλεσε γενικός φροντιστής των Στρατοπέδων Ανατολικής Ελλάδας (1825) και πολέμησε στο Μεσολόγγι, όπου και διασώθηκε κατά την έξοδο. Έλαβε μέρος και σε άλλες μάχες κατά τη διάρκεια του Αγώνα. Την περίοδο 1827 - 1830 διαχειρίστηκε τις εθνικές προσόδους της Ανατολικής Ελλάδας ως Γενικός Επιστάτης.

Επί Καποδίστρια διορίστηκε πολιτικός διοικητής Ναυπάκτου καθώς και Παλιάς Πάτρας - Βοστίτσας, ενώ επί Όθωνα διορίστηκε έπαρχος Δυτικής Μάνης. Σαν πολιτικός διοικητής, περίπου σημερινός Νομάρχης, μετατέθηκε από τη διοίκηση της Ναυπάκτου στη διοίκηση της Αχαΐας, διαδεχόμενος τον Α. Αξιώτη τον Μάιο του 1831. Στη θέση αυτή παρέμεινε επίσημα μέχρι τον Φεβρουάριο 1832, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Ι. Τομπακάκη, ο οποίος όμως δεν πήγε ποτέ στην Πάτρα να ασκήσει τα καθήκοντα και ανεπίσημα παρέμεινε ο Μελάς, υπογράφοντας σαν "πρώην διοικητής". Το 1833 μετακόμισε με την οικογένειά του στο Ναύπλιο, όπου μετά λίγες ημέρες αρρώστησε βαριά και πέθανε. Παρέχεται από τη Wikipedia