Λιβάνιος

Ο Λιβάνιος (Αντιόχεια, 314 μ.Χ. - Αντιόχεια, 392 ή 393 μ.Χ.) ήταν Έλληνας δάσκαλος ρητορικής της σχολής των Σοφιστών. Έμεινε γνωστός για το κλασικιστικό του ύφος και ότι διαμαρτυρήθηκε έναντι των διωγμών των ειδωλολατρών στην ύστερη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Υπήρξε ο πολυγραφότερος συγγραφέας της αρχαιότητας. Είχε πολλούς μαθητές, μεταξύ αυτών ο φιλόσοφος Αιδέσιος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός.

Γεννήθηκε το 314 μ.Χ στην Αντιόχεια και σπούδασε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δάσκαλος ρητορικής και φιλοσοφίας στην Κωνσταντινούπολη και τη Νικομήδεια. Επέστρεψε στην Αντιόχεια το 354 όπου ίδρυσε σχολή η οποία επί 40 χρόνια είχε τη μεγαλύτερη φήμη στην αυτοκρατορία. Πέθανε το 392 ή 393 μ.Χ. στην Αντιόχεια.

Στην Παλατινή Ανθολογία σώζεται ένα επίγραμμά του (VII 747), επιτύμβιο του Ιουλιανού. Παρέχεται από τη Wikipedia