Coitus interruptus : μυρολόγια μιάς αππωμένης προσφυγοπούλας /
Πήγα κι εγώ, σεινάμενη και κουνάμενη, να καταπέσω εναντίον του Ουμπέρτο Έκο που πήρε ν' αποψιλώνει την πνευματική μας κληρονομιά. Στο δικαστήριο με περίμεναν εκπλήξεις. Οι μάρτυρες κατηγορίας φορούσαν τις εθνικές τους ενδυμασίες, άλλοι φουστανέλλες, άλλοι τσουμπέδες σε στυλ μιλιταίρ, και ήταν α...
Salvato in:
| Autore principale: | |
|---|---|
| Natura: | Libro |
| Lingua: | Greek |
| Pubblicazione: |
Λευκωσία :
Αιγαίον,
1993
|
| Soggetti: |
| Riassunto: | Πήγα κι εγώ, σεινάμενη και κουνάμενη, να καταπέσω εναντίον του Ουμπέρτο Έκο που πήρε ν' αποψιλώνει την πνευματική μας κληρονομιά. Στο δικαστήριο με περίμεναν εκπλήξεις. Οι μάρτυρες κατηγορίας φορούσαν τις εθνικές τους ενδυμασίες, άλλοι φουστανέλλες, άλλοι τσουμπέδες σε στυλ μιλιταίρ, και ήταν αρματωμένοι σαν αστακοί. Δεν είχαν καμμιά αντίρρηση για το ντεκολτέ μου πούφθανε ως τα γόνατα και με καλοδέχτηκαν στη συντροφιά τους. Μεταξύ μας μιλούσαμε συνθηματικά και χρησιμοποιούσαμε διάφορα παρανόμια, τον κ. Σιατόπουλο τον λέγαμε "Μακρυγιάννη", τον κ. Α. Παυλίδη "Ζήδρο". Ο κ. Π. Στυλιανού ντύθηκε "γριά-Φιλήμων", είχε δανειστεί, το τσεμπέρι της κ. Κατσελλή και από ενδυματολογικής απόψεως τους ρούμπωσε όλους. Εμένα με φώναζαν "Υπολοχαγό Νατάσα". "Βλέπεις αυτούς τους λέτσους;" μου λέει ο Μακρυγιάννης δείχνοντας με το γιαταγάνι του μιαν ομήγυρη εκεί κοντά. "Είναι οι μάρτυρες υπεράσπισης του Έκο. Τους λέμε και "Ιταλούς". Αντιλαβού;" "Αντιλαβώ" λέω νευριασμένα γιατί κόντεψε να μου βγάλει το μάτι με το γιαταγάνι. "Να κάνουμε πως δεν τους βλέπουμε" λέει ο Ζήδρος.
"Έτσι κι' αλλιώς είναι όλοι τους χαμένα κορμιά", συμπληρώνει η γριά-Φιλήμων κι όλοι γέλασαν με το αστείο εξόν από μένα. |
|---|---|
| Descrizione fisica: | 117 σ. ; 16 εκ. |