Ευτυχισμένος θάνατος
Οταν έμεινε μόνος ο Μερσώ άρχισε να συλλογάται. Στο σημείο, στο οποίο είχε φθάσει η περιφρόνηση ενός ανθρώπου τον άφηνε αδιάφορο. Ομως μέσα στον Βερνάρδο αναγνώριζε βαθειές ανταποκρίσεις, οι οποίες τον οδηγούσαν κοντά του. Και θεωρούσε ανυπόφορο το γεγονός πως ένα μέρος του εαυτού του έκρινε το άλλο...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Príomhúdar: | |
|---|---|
| Údair Eile: | |
| Formáid: | Leabhar |
| Teanga: | Greek |
| Foilsithe: |
Θεσσαλονίκη :
Κατσάνος,
[19--]
|
| Ábhair: |