Βαμμένος ήλιος

Διαμέρισμα στο δεύτερο όροφο. Εφτά το πρωί. Ένα εφτά το πρωί απ' αυτά που μπαίνουν από τα μισάνοιχτα ρολά στα τριάρια. Εκείνα τα τριάρια με τα μπαλκόνια ένα επί δυόμισι, με τις καχεκτικές γλάστρες και το μωσαϊκό το γεμάτο σκουριά από τις ξεφτισμένες απλώστρες των ρούχων. Εφτά το πρωί. Το σφύριξ...

Cur síos iomlán

Αποθηκεύτηκε σε:
Sonraí Bibleagrafaíochta
Príomhúdar: Γιοβάννα (Údar)
Formáid: Leabhar
Teanga:Greek
Foilsithe: Αθήνα : Κέδρος, 1997
Eagrán:29η έκδ.
Ábhair:
LEADER 02238namaa2200265 4500
001 main_18114
003 GR-kkKDBK
005 20191130063045.0
006 a|||||r|||||||||||
008 050125s1997uuuugr# |||gr|||| 000|1 gre d
020 |a 960-04-1436-X 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
084 |a Μ 
100 1 |4 aut  |a Γιοβάννα  |9 34699 
245 1 0 |a Βαμμένος ήλιος 
250 |a 29η έκδ. 
260 |a Αθήνα :  |b Κέδρος,  |c 1997 
300 |a 277 σ. ;  |c 21 εκ. 
520 |a Διαμέρισμα στο δεύτερο όροφο. Εφτά το πρωί. Ένα εφτά το πρωί απ' αυτά που μπαίνουν από τα μισάνοιχτα ρολά στα τριάρια. Εκείνα τα τριάρια με τα μπαλκόνια ένα επί δυόμισι, με τις καχεκτικές γλάστρες και το μωσαϊκό το γεμάτο σκουριά από τις ξεφτισμένες απλώστρες των ρούχων. Εφτά το πρωί. Το σφύριξε το ξυπνητήρι, το έγδαρε πες καλύτερα, στα βυθισμένα αυτιά του Στέφου, στημένο κάτω από το πορτατίφ και δίπλα στη φωτογραφία με τους τέσσερίς τους, βγαλμένη σε μια εποχή που τα χαμόγελα δεν ήταν ακόμα ενσταντανέ. Με μάτια κλειστά άπλωσε το χέρι του και το 'κλεισε. Ύστερα, με μάτια κλειστά πάντα, στηρίχτηκε στους αγκώνες του, ανακάθισε, κρέμασε τα πόδια του κι έμεινε για λίγο έτσι. Πίσω του η Αθήνα κοιμότανε. Ή έκανε πως κοιμάται. Καλύτερα. 
650 7 |a Ελληνικό μυθιστόρημα  |9 66640 
700 1 |a Γιοβάννα  |t Βαμμένος ήλιος  |9 87389 
710 2 |4 pbl  |a Κέδρος  |9 26798 
942 |c BK 
999 |c 18312  |d 18312 
952 |0 0  |1 0  |2 ddc  |4 0  |6 Μ_ΓΙΟ  |7 0  |9 27114  |a KDBK  |b KDBK  |c LCG  |d 2006-11-01  |i 0000000204224  |l 88  |o Μ ΓΙΟ  |p 0000000204224  |r 2022-05-04  |s 2022-03-23  |w 2019-04-28  |x [ΑΡΕ: Ζ9705]  |y BK