Σκισμένο ψαθάκι /

Μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου να φτιάχνει στέκια και καταφύγια για την ψυχή μου. Κι εκεί που είναι όλα έτοιμα κι έχω αρχίσει να βολέυομαι, εκεί που είναι τα πάντα τακτοποιημένα και κάθομαι λίγο να ξεκουραστώ και να κάμω τσιγαράκι, μπαίνει ο διάολος μέσα μου και μου την ανάβει. Τι'ναι τούτα δω τ...

Descripció completa

Guardat en:
Dades bibliogràfiques
Autor principal: Παπαδάκη, Αλκυόνη (Autor)
Altres autors: Καλέντης, Νίκος (Editor)
Format: Llibre
Idioma:Greek
Publicat: Αθήνα : Καλέντης, 1993
Matèries:
LEADER 03618namaa2200277 4500
001 main_17016
003 GR-kkKDBK
005 20191130063032.0
006 a|||||r|||||||||||
008 040611s1993uuuugr# |||gr|||| 000|1 gre d
020 |a 960-219-037-X 
040 |a GR-kkKDBK  |b gre  |d GR-kkKDBK  |e AACR2 
084 |a Μ 
100 1 |4 aut  |a Παπαδάκη, Αλκυόνη  |9 36633 
245 1 0 |a Σκισμένο ψαθάκι /  |c Αλκυόνη Παπαδάκη ; επιμέλεια Νίκος Γ. Καλέντης 
260 |a Αθήνα :  |b Καλέντης,  |c 1993 
300 |a 241 σ. ;  |c 21 εκ. 
520 |a Μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου να φτιάχνει στέκια και καταφύγια για την ψυχή μου. Κι εκεί που είναι όλα έτοιμα κι έχω αρχίσει να βολέυομαι, εκεί που είναι τα πάντα τακτοποιημένα και κάθομαι λίγο να ξεκουραστώ και να κάμω τσιγαράκι, μπαίνει ο διάολος μέσα μου και μου την ανάβει. Τι'ναι τούτα δω τα σκιάχτρα; μου λέει. Δεν είναι για σένα η λούφα, κορίτσι μου. Πάλι πλαστογραφίες κάνεις; Και βροντάω τότε ένα ασιχτίρ και τα κάνω όλα κεραμιδαριό. 'Υστερα κάθομαι σταυροπόδι και γλείφω τις πληγές μου σαν το σκυλί. Δεν πειράζει, λέω. Πάμε γι' άλλα. 'Οπως και να' χει το πράμα, η Ρόζυ γεννήθηκε με το βλέμμα καρφωμένο στο ξημέρωμα. Όρτζα τα πανιά λοιπόν. 'Ενα μικρό ψαροκάικο είναι η ζωή μου. 'Ενα μικρό φθαρμένο ψαροκάικο που έχει σμαραγδιά φεγγάρια στο κατάρτι του κι έναν ξεσκούφωτο ήλιο αληταρά για τιμονιέρη. Ένα ψαροκάικο, δίχως ρότα. Πού πάμε, καπετάνιο; με ρωτάει ο τιμονιέρης και μου κλείνει το μάτι. Όπου πάν'τα κύματα! λέω επίσημα εγώ. Και τα σμαραγδιά φεγγάρια που είναι στο κατάρτι, σκάνε σαν ρόδια στην κουβέρτα. Κι ο ξεσκούφωτος ήλιος ο αληταράς παραπάει το τιμόνι του και χορεύει. Και η νύχτα γεμίζει χιλιάδες ήλιους, αληταράδες. Και η ψυχή μου γεμίζει νύχτες πολύχρωμες. Γεμίζει σμαραγδιά φεγγάρια και θαλασσινά πουλιά. Πού να χωρέσουν μέσα μου ολ' αυτά; Πού να στριμωχτούν, π' ανάθεμά τα; 
650 7 |a Ελληνικό μυθιστόρημα  |9 66640 
700 1 |4 edt  |a Καλέντης, Νίκος  |9 44003 
700 1 |a Παπαδάκη, Αλκυόνη  |t Σκισμένο ψαθάκι  |9 86201 
710 2 |4 pbl  |a Καλέντης  |9 27095 
942 |c BK 
999 |c 17092  |d 17092 
952 |0 0  |1 0  |2 ddc  |4 0  |6 Μ_ΠΑΠ  |7 0  |9 25555  |a KDBK  |b KDBK  |c LCG  |d 2006-11-01  |i 0000000189385  |l 109  |o Μ ΠΑΠ  |p 0000000189385  |r 2022-04-05  |s 2022-03-16  |w 2019-04-28  |x [ΑΡΕ: Ζ53104]  |y BK 
952 |0 0  |1 0  |2 ddc  |4 0  |6 Μ_ΠΑΠ  |7 0  |9 25556  |a KDBK  |b KDBK  |c LCG  |d 2006-11-01  |e Δωρεά Νίκος Στεργιόπουλος  |i 11372013  |l 45  |o Μ ΠΑΠ  |p 11372013  |r 2021-10-15  |s 2021-09-17  |t αντ.1  |w 2019-04-28  |y BK