Φθινόπωρο /
[...] Ο Χατζόπουλος ζούσε μέσα στην ελληνική λογοτεχνική παράδοση του καιρού του [...]. Του άρεσαν τα δεσμά - η παράδοση, οι περιορισμοί και η σιγουριά της - μα τον καλούσε και η απελευθέρωση [...]. Είναι σωστή, ειδικότερα για την πεζογραφία του, η παρατήρηση τούτη του Παρορίτη: "Το διήγημά του...
Αποθηκεύτηκε σε:
| Príomhúdar: | |
|---|---|
| Údair Eile: | |
| Formáid: | Leabhar |
| Teanga: | Greek |
| Foilsithe: |
Αθήνα :
Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη,
1990
|
| Sraith: | Νεοελληνική βιβλιοθήκη / Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη
|
| Ábhair: |
| Achoimre: | [...] Ο Χατζόπουλος ζούσε μέσα στην ελληνική λογοτεχνική παράδοση του καιρού του [...]. Του άρεσαν τα δεσμά - η παράδοση, οι περιορισμοί και η σιγουριά της - μα τον καλούσε και η απελευθέρωση [...]. Είναι σωστή, ειδικότερα για την πεζογραφία του, η παρατήρηση τούτη του Παρορίτη: "Το διήγημά του στέκει σε μεταβατική εποχή πίσω το χωριό και μπρος η πόλη". Και το αποφασιστικό βήμα δεν το κάνει ούτε στο "Φθινόπωρο", στο ωριμότερο και πιο "απελευθερωμένο", όπως θα δούμε, πεζογράφημά του. Πάντα στην επαρχία, στους ανθρώπους της, στη μικρή ζωή τους, - εξωτερικά μόνο μικρή, γιατί η ζωή μπορεί να είναι μεγάλη, μπορεί να την δει και να την κάνει ο άνθρωπος μεγάλη ακόμα και σ' ένα ξερονήσι, ακόμα και στο κελλί ενός φαροφύλακα, ξεκομμένο και αγνοημένο απ' όλο τον άλλο κόσμο. [...] (Απόσπασμα από την εισαγωγή της έκδοσης) |
|---|---|
| Cur Síos Fisiciúil: | 200 σ. ; 22 εκ. |