Simon Vestdijk

thumb|240px|Rzeźba pisarza w Doorn autorstwa Jaapa te Kiefte Simon Vestdijk (ur. 17 października 1898 w Harlingen, zm. 23 marca 1971 w Utrechcie) – holenderski prozaik, poeta, eseista i krytyk literacki.

Ukończył medycynę i przez kilka lat pracował jako lekarz. Potem jednak całkowicie poświęcił się literaturze. Był bardzo wszechstronnym twórcą. Jego powieści można podzielić na psychologiczne i historyczne. Do pierwszej grupy zalicza się m.in. ''Terug tot Ina Damman'' (1934), ''Duitsch dienstmeisje'' (1935), ''St. Sebastian'' (1939). Wśród jego powieści historycznych wyróżnić można m.in. takie tytuły jak: ''Piąta pieczęć'' (''Het vijfde zegel'', 1937), ''Wyspa rumu'' (Rumeiland, 1940). Vestdijk publikował też studia o literaturze, sztuce, muzyce, estetyce, religii, psychologii i astrologii. Wydał je w zbiorach ''Leir en lancet'' (''Lira i lancet'', 1939) oraz ''De Poolsche ruiter'' (''Polski jeździec'', 1946). Był też autorem tomu wspomnień ''Gestalten tegennover mij'' (1961), a także utworów poetyckich.

W 1955 roku otrzymał nagrodę Constantijna Huygensa, a w 1964 nagrodę Holenderskiego Związku Literatów. Był kandydatem do Nagrody Nobla. Źródło: Wikipedia