Gamal Abdel Naser

|data urodzenia = 15 stycznia 1918 |miejsce urodzenia = Bani Murr |data śmierci = 28 września 1970 |miejsce śmierci = Kair |grafika = Stevan Kragujevic, Gamal Abdel Naser u Beogradu, 1962.jpg |2 funkcja = Przewodniczący Rady Rewolucyjnych Dowódców |2 partia = Unia Narodowa |2 od = 14 listopada 1954 |2 do = 23 czerwca 1956 |2 poprzednik = Muhammad Nadżib |2 następca = – |funkcja = 2. Prezydent Egiptu |partia = Arabska Unia Socjalistyczna |od = 23 czerwca 1956 |do = 28 września 1970 |poprzednik = Muhammad Nadżib |następca = Anwar as-Sadat |odznaczenia =

|commons = Category:Gamal Abdel Nasser |quote = Gamal Abdel Naser }}

Gamal Abdel Naser Husajn, ''Dżamal Abd an-Nasir Husajn'' (; ur. 15 stycznia 1918 w Bani Murr, zm. 28 września 1970 w Kairze) – egipski oficer i polityk, prezydent Egiptu sprawujący władzę autorytarną w latach 1954–1970. Twórca systemu ideologicznego opartego na koncepcjach socjalistycznych i panarabskich – naseryzmu.

Ukończył studia w Królewskiej Akademii Wojskowej. Należał do przywódców organizacji Wolnych Oficerów, przewodził rewolucji w Egipcie w 1952. Chociaż formalnie głową państwa został po niej gen. Muhammad Nadżib, Naser ''de facto'' kierował pracami rządzącej Egiptem Rady Rewolucyjnych Dowódców, a z czasem skupił w ręku własnym lub swoich przyjaciół większość wpływów w kraju. Jesienią 1954 ostatecznie odsunął Nagiba od władzy i objął rządy dyktatorskie przy ogromnym poparciu społeczeństwa.

Za rządów Nasera w Egipcie wdrożony został program reform społecznych ukierunkowanych na budowę socjalistycznego i egalitarnego społeczeństwa. Przeprowadzona została reforma rolna oraz – w kilku etapach – nacjonalizacja największych przedsiębiorstw prywatnych, państwo zaczęło odgrywać wiodącą rolę w gospodarce, upowszechniono edukację (gwarantując zatrudnienie absolwentom szkół wyższych). Zlikwidowany został system wielopartyjny na rzecz utworzenia jednej partii wyrażającej jedność wszystkich Egipcjan. W 1956 Naser znacjonalizował Kanał Sueski.

W polityce zagranicznej Naser porzucił krótko po rewolucji kurs proamerykański i związał się z ZSRR. Występował także przeciwko państwu Izrael. W 1967 wszczął z nim wojnę, która zakończyła się klęską Egiptu i sprzymierzonych z nim krajów arabskich. Po tym wydarzeniu prezydent podał się do dymisji, jednak wrócił na urząd po masowych manifestacjach poparcia dla swojej osoby. Naser dążył także do zapewnienia Egiptowi przywództwa w świecie arabskim. Zmarł w 1970 na zawał serca. Jego następcą na urzędzie został dotychczasowy wiceprezydent Anwar as-Sadat, towarzysz Nasera z organizacji Wolnych Oficerów, który w czasie swoich rządów porzucił jednak większość założeń naseryzmu. Źródło: Wikipedia