Godfrey Harold Hardy

Godfrey Harold Hardy (ur. 7 lutego 1877 w Cranleigh, zm. 1 grudnia 1947 w Cambridge) – angielski matematyk, profesor Uniwersytetu w Cambridge. Laureat najwyższych nagród dostępnych matematykom w jego czasach: Medalu Sylvestera (1940) i Medalu Copleya (1947).

Jego prace dotyczyły teorii liczb, analizy (zwłaszcza teorii szeregów i równań całkowych) oraz biomatematyki. Udowodnił, że częstości genotypów w populacji diploidalnej nie zmieniają się z pokolenia na pokolenie, przy spełnieniu określonych warunków (prawo Hardy’ego-Weinberga – będące kamieniem węgielnym w genetyce populacji, na równi z prawami Mendla).

Jednym z jego osiągnięć było odkrycie talentu indyjskiego matematyka Srinivasy Ramanujana, z którym współpracował od 1914. Hardy znany jest także z wydanego w 1940 eseju ''A Mathematician's Apology'' opisującego jego życie i poglądy. Książka ukazała się również w Polsce pod tytułem ''Apologia matematyka''. Źródło: Wikipedia