Gene Hackman

|faksymile = |opis faksymile = |commons = Category:Gene Hackman |wikicytaty = Gene Hackman |www = }} Eugene (Gene) Allen Hackman (ur. 30 stycznia 1930 w San Bernardino, zm. 18 lutego 2025 w Santa Fe) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny oraz pisarz.

Jeden z najwybitniejszych aktorów w historii amerykańskiego kina. W trakcie kariery stworzył skrajnie różne postacie – zarówno szlachetnych bohaterów, jak i czarne charaktery, choć ze względu na aparycję nie był obsadzany w rolach amantów. Jego postacie to głównie dojrzali mężczyźni, profesjonaliści w jakimś fachu, o złożonej psychice, często stawiani w sytuacjach z dylematami moralnymi. Często grał funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa (policjantów, detektywów, agentów). Stworzył szereg cenionych kreacji, m.in. niezłomnego detektywa Jimmy’ego „Popeye’a” Doyle’a we ''Francuskim łączniku'', bohaterskiego pastora w ''Tragedii „Posejdona”'', speca od podsłuchów w filmie ''Rozmowa'' czy gen. Stanisława Sosabowskiego w ''O jeden most za daleko'', Lexa Luthora w serii filmów o Supermanie.

W karierze, która trwała ponad sześć dekad, zdobył dwa Oscary, cztery Złote Globy, Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych, dwie nagrody BAFTA i Srebrnego Niedźwiedzia. Był pięciokrotnie nominowany do Oscara; otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora pierwszoplanowego jako niezłomny detektyw Jimmy „Popeye” Doyle w dramacie kryminalnym Williama Friedkina ''Francuski łącznik'' (1971) i dla najlepszego aktora drugoplanowego jako „Mały” Bill Daggett w westernie Clinta Eastwooda ''Bez przebaczenia'' (1992). Ponadto był trzy razy nominowany do tej nagrody: za rolę pierwszoplanową Bucka Barrowa, starszego brata Clyde’a (Warren Beatty) w biograficznym dramacie kryminalnym Arthura Penna ''Bonnie i Clyde'' (1967), rolę drugoplanową profesora college’u Gene’a Garrisona w dramacie Gilberta Catesa ''Nigdy nie śpiewałem dla mojego ojca'' (1970) i agenta Ruperta Andersona w dramacie kryminalnym Alana Parkera ''Missisipi w ogniu'' (1988). Źródło: Wikipedia