Hans Fallada

thumb|Hans Fallada thumb|150px|Gedenksteen in Berlijn Hans Fallada (pseudoniem van Rudolf Wilhelm Friedrich Ditzen; Greifswald, 21 juli 1893 - Berlijn, 5 februari 1947) was een Duits schrijver. Hij was onder meer ambtenaar, boekhouder en nachtwaker voordat hij zich geheel aan het schrijven wijdde. In 1931 verscheen zijn eerste succesvolle roman ''Bauern, Bonzen und Bomben''. In 1932 kwam zijn roman ''Kleiner Mann, was nun?'' uit. Deze roman, die in meer dan 20 talen is vertaald, maakte hem wereldberoemd. In Nederland verscheen het als ''Wat nu, kleine man?'' in 1932, uitgeverij Servire Katwijk.

Na de Tweede Wereldoorlog werkte Fallada voor “Duitslands geestelijke herbewapening”. Hij hield zijn landgenoten voor dat zij moesten opbouwen, zich niet overgeven aan utopieën, aanpakken wat hun voor de handen kwam en wat vreugde gaf aan de mensen, die door de oorlog waren ontmoedigd en wat de gemeenschap ten nutte is.

Pas na zijn dood verschenen ''Der Alpdruck'' (1947), ''Jeder stirbt für sich allein'' (1947) en ''Der Trinker'' (1950). ''Jeder stirbt für sich allein'' verscheen in 1949 in het Nederlands als ''Ieder sterft in eenzaamheid'', in 1960 als ''De führer heeft mijn zoon vermoord'' en in 2010 als ''Alleen in Berlijn''. ''De drinker'' verscheen voor het eerst in vertaling in 1952 en opnieuw in 2012. Verder verschenen ''In mijn vreemde land'' (2013) en ''Wolf onder wolven'' (2025).

Fallada had een moeilijk en turbulent privéleven. Hij is verslaafd geweest aan alcohol en morfine, en verbleef enkele malen in gevangenissen en inrichtingen. Ook wordt hem door sommige critici, tot op de huidige dag, verweten, dat hij onvoldoende kritisch was ten opzichte van het nationaalsocialisme vóór, en het Sovjet-communisme na 1945. Door Wikipedia aangeleverd