Alexis Carrel

Alexis Carrel, nado en Sainte-Foy-lés-Lión, Francia o 28 de xuño de 1873 e finado en París o 5 de novembro de 1944, foi un biólogo, médico, investigador científico e escritor francés. Polas súas contribucións ás ciencias médicas foi galardoado co premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina en 1912. Julius H. Comroe, profesor emérito do Cardiovascular Research Institute (University of California en San Francisco) escribiu: "Carrel gañou o Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina en 1912, e non o gañou por algunha investigación escura e esotérica, senón «en recoñecemento do seu traballo acerca de sutura vascular, e transplante de vasos sanguíneos e de órganos». Entre 1901 e 1910, Alexis Carrel, utilizando animais de experimento, efectuou todas as accións e desenvolveu todas as técnicas coñecidas hoxe en cirurxía vascular (...)" En Francia, foi honrado coa ''Ordre national de la Légion d'honneur'' (Orde da Lexión de Honra). Foi membro da ''Accademia de Lincei'' (Pontificia Academia de Ciencias). En 1912 foi testemuña ocular dunha curación extraordinaria no Santuario da Nosa Señora de Lurdes, que significou o comezo dun cambio progresivo na súa vida, que o levou do escepticismo á fe. Hoxe é considerado un dos conversos máis famosos de Lurdes. Παρέχεται από τη Wikipedia