Νίκος Σκιαδάς

Ο Νίκος Ε. Σκιαδάς (Άγιος Βλάσιος Τριχωνίδας, 1920 - Αθήνα, 2003) ήταν Έλληνας τυπογράφος, ιστοριογράφος, ταξιδιωτικός και παιδικός συγγραφέας.

Ο Σκιαδάς έμαθε τα πρώτα γράμματα στο δημοτικό σχολείο Αμπελίων. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Αγρίνιο, αλλά ο Πόλεμος του 1940, η Κατοχή και ο Εμφύλιος δεν του επέτρεψαν να σπουδάσει. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε ως τυπογράφος στην Αθήνα.

Παράλληλα με την εργασία του ως τυπογράφος, ο Σκιαδάς καταπιάστηκε με τα συνδικαλιστικά και την ιστορία της τυπογραφίας. Το 1966, κυκλοφόρησε το ''Χρονικό της τυπογραφίας'' σε έκδοση του Σωματείου Τυπογράφων της Αθήνας. Ο τόμος αυτός αποτέλεσε τη βάση για το τρίτομο έργο του ''Το χρονικό της ελληνικής τυπογραφίας'' (1976–1983), στο οποίο περιγράφεται η ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας από το 1476 έως και το 1909.

Αν και έζησε κυρίως στην Αθήνα, σε όλη του τη ζωή παρέμεινε συνδεδεμένος με την πατρώα του γη. Συνεργάστηκε με την ''Αιτωλοακαρνική Εγκυκλοπαίδεια'' του Γιάννη Κουφού, ενώ υπήρξε ο πρώτος συντάκτης της εφημερίδας ''Αχελώος'' του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγιοβλασιτών Αθήνας. Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά ''Νέα Εστία'', ''Σύγχρονα θέματα'', ''Φθιώτις'', ''Στερεά Ελλάς'', ''Ξενία'', ''Δημοκρατικός Συναγερμός'' και ''Τα Κυνηγετικά Νέα''.

Ο Σκιαδάς έγραψε επίσης ταξιδιωτικά και παιδικά βιβλία. Το βιβλίο του ''Δέκα παιδιά'' βραβεύθηκε από την Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 1967 με το βραβείο ταξιδιωτικού μυθιστορήματος εις μνήμην Κώστα Ελευθερουδάκη. Το ίδιο βιβλίο κυκλοφόρησε το 1987 διασκευασμένο για παιδιά με τον τίτλο ''Δέκα μικροί ταξιδιώτες''.

Ο αδελφός του, Βασίλης Σκιαδάς, ήταν υπίλαρχος στον ΕΛΑΣ και τραυματίστηκε βαριά στην μάχη της Αμφιλοχίας το 1944. Γι' αυτόν ο Νίκος Σκιαδάς έγραψε το βιβλίο ''Καπετάν Επαμεινώνδας'' (1989). Το τελευταίο βιβλίο του Νίκου Σκιαδά, ένας τυπογραφικός οδηγός με τίτλο ''Για την τυπογραφική δεοντολογία'', κυκλοφόρησε το 1992. Παρέχεται από τη Wikipedia