Χρήστος Πράτσικας

Ο Χρήστος Πράτσικας (1888 - 1968) ήταν Έλληνας νομικός.

Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του Παναγιώτη Πράτσικα, εμπόρου στο επάγγελμα, και της Καλλιόπης Ναούμ. Από την πλευρά του πατέρα του κατάγεται από την Οικογένεια Πράτσικα, αδέρφια του δε ήταν οι Ανδρέας Πράτσικας, καθηγητής ιατρικής, και Κούλα Πράτσικα, καθηγήτρια χορού. Από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από την παλιά οικογένεια Ναούμ της Έδεσσας. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίου έγινε διδάκτωρ, και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Λειψία. Εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Πολιτικής Δικονομίας το 1934, παραιτήθηκε το 1935 και επανήλθε το 1939. Το 1959 αποχώρησε από την ενεργό δράση με τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.

Διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Δημητρίου Γούναρη (1915), νομάρχης Χίου (1920), γενικός γραμματέας του υπουργείου δικαιοσύνης την περίοδο 1920 - 1921 και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Συντάξεως του κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Εξέδισε το νομικό περιοδικό ''«Θέμις»'', με το οποίο επηρέασε σημαντικά τον νομικό κόσμο, και διατηρούσε δικηγορικό γραφείο μαζί με τον Γεώργιο Μαύρο.

Απεβίωσε το 1968 στην Αθήνα. Ανιψιός του ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος. Παρέχεται από τη Wikipedia