Γιάννης Νούσιας

Ο Γιάννης Νούσιας [https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/23/%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3_%CE%9D%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3_1.jpg](Πρέβεζα, 1904 - Αθήνα, 1971) υπήρξε συνθέτης, φιλόλογος και λυκειάρχης. Ήταν γιος του Αποστόλου Νούσια και της Καλλιόπης Βαρδάκα. Έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στα Ιωάννινα. Μαθήτευσε στη Ριζάρειο Σχολή στην Αθήνα (απόφοιτος του 1926) και στη συνέχεια σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα, σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά με τον 'Αιμίλιο Σπήλιο'' και τον ''Αλέκο Αλμπέρτη'', καθώς και Βυζαντινή Μουσική, στο Ελληνικό Μουσικό Λύκειο (το μετέπειτα Ελληνικό Ωδείο).

Ίδρυσε το 1932 και διηύθυνε ως το θάνατό του το ιδιωτικό Εκπαιδευτήριο "Ελληνογαλλικόν Λύκειον Αθηνών" στην Αθήνα (Κυψέλη, οδός Λήμνου 72), το οποίο μετονομάστηκε αργότερα σε ‘’Λύκειον Αθηνών’’ και εξελίχθηκε σε ένα από τα γνωστότερα ιδιωτικά σχολεία της Αθήνας. Σε αυτό δόθηκε από την αρχή ιδιαίτερη έμφαση στη μουσική.  Δημιούργησε αμέσως τη μικτή ‘’Χορωδία Ελληνογαλλικού Λυκείου Αθηνών’’(Χορωδία ΕΛΑ), η οποία τα πρώτα χρόνια έψαλλε στις μεγάλες γιορτές στην εκκλησία της ενορίας (Αγία Ζώνη–Κυψέλη). Το 1944 δημιουργείται η ‘’Παιδική Χορωδία του ΕΛΑ’’, η οποία από το 1950 μετονομάζεται σε ‘"Παιδική Χορωδία του Λυκείου Αθηνών".

Από το 1934 οργάνωνε κάθε χρόνο Μουσικοθεατρικές Παραστάσεις, μαζί με μία ομάδα στενών φίλων και συνεργατών του: των στιχουργών Λάκη Παπαδήμα, Νίκου Σούλια και Γιάννη Σαραλή του κειμενογράφου Θύμιου Παινέση, του μαθηματικού και ποιητή Μανώλη Ζορμαλιά, της χορογράφου Θάλειας Ανωμερίτου-Σούλια και του πιανίστα Νίκου Μαραγκόπουλου. Αυτές οι παραστάσεις περιελάμβαναν Παιδικό Μουσικό Θέατρο, Παιδική Οπερέτα, Μπαλέτο, Χορόδραμα, και παρά το γεγονός ότι οι βασικοί συντελεστές ήταν μαθητές του σχολείου, εξελίχθηκαν σ’ ένα καλλιτεχνικό γεγονός πέρα από τα όρια μιας σχολικής παράστασης, αποσπώντας επανειλημμένως πολύ καλές κριτικές του Αθηναϊκού Τύπου. Αυτές οι παραστάσεις καθώς και οι συναυλίες της χορωδίας αποτέλεσαν ένα μικρό φυτώριο για κάποιους από τους μαθητές του, που αργότερα εξελίχθηκαν σε τομείς της μουσικής, του θεάτρου και των γραμμάτων, όπως οι ηθοποιοί Κώστας Ρηγόπουλος, Κλεώ Σκουλούδη, Αδαμαντία Μαυροειδή (Γκιζέλα Ντάλι), Ναταλία Τσαλίκη, η τραγουδίστρια Σαβίνα  Γιαννάτου, η μονωδός της Ελληνικής Λυρικής Σκηνής Ρούλα Φωκιανού-Δασκαλοπούλου, ο βαθύφωνος Φίλιππος Κουτλίδης, η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Αννα Κωσταλλά, η συγγραφέας Σοφία Γιαννάτου κ.α.

Ως συνθέτης (μέλος της Ενώσεως Ελλήνων Μουσουργών από το 1960) εστιάστηκε στο παιδικό και το χορωδιακό τραγούδι,  την παιδική σκηνική μουσική και το "σκετς" καθώς και την παιδική οπερέτα και μουσική κωμωδία. Εναρμόνισε επίσης κλασικά και πλήθος δημοτικά τραγούδια για παιδική χορωδία, αφού γνώρισε πολύ καλά τη δημοτική μουσική, ακολουθώντας από παιδί τις περιοδείες σε όλη την Ελλάδα του θείου του (αδελφού της μητέρας  του) ''Παρθένιου Βαρδάκα'', Μητροπολίτη Κίτρους και Κατερίνης. Έγραψε πάνω από 200 τραγούδια, μονόφωνα, δίφωνα και  τρίφωνα με συνοδεία πιάνου για παιδική και γυναικεία χορωδία, πάνω σε ποίηση γνωστών και λιγότερο γνωστών ποιητών (Παλαμάς, Παπαντωνίου, Δροσίνης, Σουρής Μαλακάσης, Σπεράντζας, Στασινόπουλος, Σαραλής, Παπαδήμας, Σούλιας κ.α.)

Είναι πατέρας της Πόπης Νούσια και της Φαίνης Νούσια. Παρέχεται από τη Wikipedia