Ευθύμιος Μπουντώνας

Ο Ευθύμιος Γ. Μπουντώνας, ανώτατος εκπαιδευτικός σύμβουλος, γεννήθηκε στο Βελβεντό της Δυτικής Μακεδονίας το 1864 και πέθανε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1941.

Φοιτήσας στο Διδασκαλείο Θεσσαλονίκης, υπηρέτησε για μια τριετία ως δάσκαλος και ύστερα συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τελειόφοιτος στη σχολή εκδίδει το βραβευμένο βιβλίο ''Μελέτη περί του γλωσσικού ιδιώματος Βελβεντού και των περιχώρων αυτού'' (1892). Ακολούθησαν οι σπουδές στα πανεπιστήμια της Λειψίας και του Βερολίνου (1899–1902), όπου μετεκπαιδεύτηκε στα παιδαγωγικά και τη γλωσσολογία. Επιστρέψας από τη Γερμανία, υπηρέτησε ως γυμνασιάρχης στη Θεσσαλονίκη. Τότε έγινε μέλος της Επιτροπής Αγώνα, που είχε οργανώσει ο γενικός πρόξενος Λάμπρος Κορομηλάς, αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια απελευθέρωσης της Μακεδονίας.

Από το 1906 ως γενικός επιθεωρητής των σχολείων της Μακεδονίας (ο θεσμός ιδρύθηκε το 1904) διεύρυνε την εκπαιδευτική του δραστηριότητα οργανώνοντας σχολεία στις πόλεις και την ύπαιθρο της Μακεδονίας. Ως αποτέλεσμα της διετούς άσκησης των καθηκόντων του ως γενικού επιθεωρητή εξέδωσε στην Αθήνα το 1908 το βιβλίο ''Σχολικά προγράμματα και διδακτικαί οδηγίαι: Το Νηπιαγωγείον των ξενόφωνων ελληνικών κοινοτήτων''. Εν τω μεταξύ, η δράση του με την Επιτροπή Αγώνα του Λάμπρου Κορομηλά τον αναγκάζει να φύγει κρυφά την Αθήνα.

Με την ένταξη της Μακεδονίας στο ελληνικό κράτος, δημιουργήθηκε στη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας το Τμήμα εκπαιδεύσεως, επικεφαλής του οποίου τέθηκε ο Ευθύμιος Μπουντώνας. Στα πλαίσια των νέων του αρμοδιοτήτων εξέδωσε τις''Οδηγίες διά τας γλωσσικάς ασκήσεις του Νηπιαγωγείου των ξενόφωνων'' (1913). Έκτοτε ως ανώτατος εκπαιδευτικός σύμβουλος και ως διευθυντής Εκπαιδεύσεως Δυτικής και Ανατολικής Θράκης (1920–1922) πρόσφερε τις υπηρεσίες του για την οργάνωση της εκπαίδευσης. Συνταξιοδοτήθηκε το 1923 και πέθανε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1941 πάμφτωχος. Παρέχεται από τη Wikipedia