Σωτήρης Ζερβόπουλος

Ο [https://sotiriszervopoulos.weebly.com/ Σωτήρης Ζερβόπουλος] (1934 – 2007) γεννήθηκε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ήταν Έλληνας ζωγράφος, γραφίστας, δάσκαλος. Υπήρξε από τους πρώτους με σπουδές γραφιστικής και design στη μεταπολεμική Θεσσαλονίκη. Οι σπουδές του αυτές στη γραφιστική του έδωσαν τη βάση για να ασχοληθεί στα έργα του με τη γεωμετρική αφαίρεση και παραστατικότητα και τον εξπρεσιονισμό. Σε κάποια έργα του δούλεψε και με στοιχεία κονστρουκτιβισμού, pop-art και ρεαλισμού, σύμφωνα με τους [https://www.sansimera.gr/biographies/1553#goog_rewarded Χρύσανθο Χρήστου], ακαδημαϊκό και ιστορικό τέχνης και Γ. Τσούτσα, Διευθυντή Πινακοθήκης Ε.Μ.Σ.. Οι περισσότεροι πίνακες του είχαν μία τρισδιάστατη απεικόνιση με τη χρήση κολλάζ από αντικείμενα, φωτογραφίες και εκμαγεία. Στα επιλεγμένα γλυπτά του, που αποτελούσαν τη συνέχεια της ζωγραφικής του, χρησιμοποίησε βιομηχανικά μέταλλα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Από πολύ μικρή ηλικία και παρόλες τις δύσκολες συνθήκες στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Από το 1953 έως το 1958 μαθήτευσε στο Ατελιέ του του ζωγράφου και καθηγητή Πανεπιστημίου Χρήστου Λεφάκη μαθαίνοντας παράλληλα τις τεχνικές υαλογραφίας, ψηφιδωτού και κεραμικής. Το 1958 σπούδασε στη Σχολή Μηχανικών Θεσσαλονίκης ο «Ευκλείδης» στο τμήμα σχεδιαστών. Το 1960 μετέβη στη Γερμανία και τη Γραφιστική Ακαδημία του Μονάχου «Akademie für das graphische Gewerbe München», [https://hm.edu/hochschule_muenchen/geschichte_1/zeitstrahl.de.html Fachhochschule München] όπου αποφοίτησε ως Diplom-Designer. Το 1963 κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό στη Γερμανία και το έργο του αποτέλεσε το εξώφυλλο του προγράμματος εκδηλώσεων του Μονάχου. Επιστρέφοντας από το Μόναχο εργάστηκε στο Α.Π.Θ. και το [https://www.auth.gr/school/arch/ Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής] από το 1964 έως το 1968, ως συνεργάτης του Χρήστου Λεφάκη στο σπουδαστήριο Εικαστικών Τεχνών, και δίδαξε τα μαθήματα Γραφιστικής και Ελευθέρου Σχεδίου. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα μετέπειτα με την εξέλιξη της γραφής και των γραμμάτων. Το1990 έλαβε σε μεγάλη ηλικία το τελευταίο του πτυχίο από τη Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης ΣΕΛΕΤΕ με την ειδικότητα πτυχιούχου γραφιστικής ανωτέρας σχολής. Μιλούσε άπταιστα ελληνικά και γερμανικά, ενώ βοήθησε ως μεταφραστής κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία, τους υποψήφιους Έλληνες μετανάστες.

Από το 1962 δίδασκε στην Τεχνική Σχολή «ο Ευκλείδης» στη Θεσσαλονίκη στο τμήμα Σχεδιαστών και Διακοσμητών τα μαθήματα: Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο, Διακοσμητική σύνθεση, σχεδιασμός γραμμάτων και αριθμών, φωτογραφία, χρωματικές και διακοσμητικές εφαρμογές. Από τη σχολή αυτή ως 11^ο ΤΕΛ (Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο) συνταξιοδοτήθηκε το 1994 με το βαθμό του διευθυντή.

Παράλληλα δίδασκε ιδιωτικά αλλά και σε διάφορες ιδιωτικές σχολές ζωγραφική, γραφιστική, σύνθεση και design. Εργάστηκε ως γραφίστας και καλλιτεχνικός επιμελητής στον εκδοτικό οίκο [https://www.malliaris.gr/%CE%95%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%BB Μαλλιάρης - Παιδεία] (1977-1983) όπου φιλοτέχνησε πληθώρα εκδόσεων. Υπήρξε γραφίστας και καλλιτεχνικός επιμελητής σε ιδιωτικά έργα και εκθέσεις για τη δημιουργία καταλόγων (Ε.Ο.Τ., Δ.Ε.Θ.), αφισών, φυλλαδίων και εφημερίδων, εξωφύλλων βιβλίων, ετικετών και ημερολογίων (Κ.Ε.Δ.Α.Κ.) και άλλων. Επίσης ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία σε συνεργασία με το σκηνοθέτη Ζ. Χαρατσάρη και έκανε σκηνικά και κουστούμια στο έργο «Αμφιτρύων» το 1964 αλλά και σε άλλα έργα.

Από το 1966 ήταν ενεργό μέλος της [https://repository-tehni-thes.ekt.gr/tehni-thes/ Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας «ΤΕΧΝΗ»] στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του [https://www.sketbe.gr/istoriko/ Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος «ΣΚΕΤΒΕ»] ως γραμματέας του πρώτου προεδρείου το 1984, ενώ αργότερα διατέλεσε επίτιμος πρόεδρος του για πολλά έτη. Παράλληλα ήταν αντιπρόεδρος στο Λαογραφικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (1994 – 1996). Ενώ διετέλεσε μέλος κριτικών επιτροπών για βράβευση φωτογραφιών, αφισών, σημάτων και λογότυπων στο Δήμο Θεσσαλονίκης (στα Δημήτρια και αλλού) και σε άλλους δήμους αλλά και σε διάφορους Οργανισμούς.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Προέρχεται από οικογένεια με έφεση στις Τέχνες μια και ο πατέρας του, που γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια του στην Αδριανούπολη υπήρξε μέλος του Θεατρικού Ομίλου Ιλδιριμίου «Αριστοφάνης» και πρωταγωνιστούσε σε διάφορες παραστάσεις. Η αδελφή του [https://popikrouska.gr/deuteriselida.html Πόπη Ζερβοπούλου - Κρούσκα] είναι αρχιτέκτονας, κεραμίστρια και εικαστικός. Υπηρέτησε τη θητεία του στον ελληνικό στρατό το 1956-1957 στην Κόρινθο και την Κεφαλονιά με ειδικότητα «Γραφεύς». Υπήρξε παντρεμένος και διαζευγμένος δύο φορές. Έχει αποκτήσει δύο παιδιά.

ΕΡΓΟ

Χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο της δουλείας του αποτέλεσαν οι σειρές με το μοτίβο Κύκλος – Τετράγωνο μέσα στα οποία περικλειόταν η θεματολογία του.[http://dp.iset.gr/en/book/view.html?id=151431] Μέσα από τα έργα του υπήρξε ιδιαίτερα ευαίσθητος σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα που αποτελούσαν την αιχμή της επικαιρότητας. Για παράδειγμα η δημιουργία της σειράς ζωγραφικών έργων Μάσκες το 1971 κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, που απεικονίζουν κραυγές ανθρώπων σε απόγνωση. Αργότερα η σειρά για το Πολυτεχνείο το 1974 με κολλάζ αντικειμένων που αφήνουν πίσω τους άνθρωποι ύστερα από βίαιες πορείες και συγκρούσεις μέσα σε συρματοπλέγματα. Τα γυμνά του το 1978 έχουν ως θέμα την εμπορευματοποίηση του έρωτα. Επίσης ασχολήθηκε με παγκόσμια θέματα όπως η Πυρηνική καταστροφή με την αντίστοιχη σειρά το 1989, στην οποία ανθρώπινες κατασκευές, αντικείμενα και ρούχα εμφανίζονται ως παραμένοντα υπολείμματα μέσα στα χρώματα του πυρηνικού ολέθρου. Αλλά και περιβαλλοντικά θέματα όπως η ρύπανση και οι δασικές πυρκαγιές το 1984 όπου στη σειρά ζωγραφικών πινάκων τμήματα έργων του αποτέλεσαν απορρίμματα τα οποία συλλέχθηκαν από παραλίες στην Ελλάδα επί σειρά ετών. Τέλος θέμα του αποτέλεσε και η πτώση του Χρηματιστηρίου το 1999 όπου σε ζωγραφικούς πίνακες και γλυπτά καταγράφεται η πορεία των χρηματιστηριακών δεικτών με υπόβαθρο το χάος της οικονομίας και γενικότερα της κοινωνίας. Η σειρά το 1976 στη Βουλγαρία όπου φωτογραφικό κολλάζ και ζωγραφική αποτυπώνουν τις αναμνήσεις του από μία γόνιμη καλλιτεχνική συνάντηση στη Σόφια.

Έργα του βρίσκονται σε Πινακοθήκες και μουσεία όπως το Τελλόγλειο, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, MOMus, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στην Πινακοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης,  στην «[https://repository-tehni-thes.ekt.gr/tehni-thes/ ΤΕΧΝΗ]», στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο και σε ιδιωτικές συλλογές.

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

Έχει κάνει 13 Ατομικές [https://sotiriszervopoulos.weebly.com/gallery.html Εκθέσεις] σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα, ενώ έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 60 ομαδικές εκθέσεις, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

1967       Θεσσαλονίκη, «ΤΕΧΝΗ»

1969       Αθήνα, Γκαλερί «Astor»

1971       Θεσσαλονίκη, «ΤΕΧΝΗ»

1977       Θεσσαλονίκη, Γκαλερί «Πανσέληνος»

1980       Λάρισα, Αίθουσα Τέχνης «Βαράγκη»

1984       Θεσσαλονίκη, Γκαλερί «Κοχλίας»

1987       Θεσσαλονίκη, Γκαλερί «Πανσέληνος»

1988       Θεσσαλονίκη, «Γκαλερί Ρεστοράν»

1989       Αθήνα, «Αίθουσες Τέχνης Επίπεδα»

1990       Θεσσαλονίκη,  Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο

1996       Αθήνα, Γκαλερί «ΘΕΜΑ»

1999       Θεσσαλονίκη, Αναδρομική Έκθεση, Πινακοθήκη Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

2007       Θεσσαλονίκη, Γκαλερί «[https://eirmosgallery.com/ Ειρμός]»

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Άρθρα και συνεντεύξεις του βρίσκονται στον τύπο σε διάφορες εφημερίδες και εκπομπές από το 1965.

Γουλάκη-Βουτυρά Αλεξάνδρα, Σαχίνη Αγγελική, 1985, Η «αφαίρεση» στη Θεσσαλονίκη, Δήμος Θεσσαλονίκης-Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, Vol.1, Περιοδικό η Θεσσαλονίκη.

Σωτήρης Ζερβόπουλος, 1999, Αναδρομική Έκθεση, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.

Σελίδα «[https://sotiriszervopoulos.weebly.com/ Sotiris Zervopoulos]» Παρέχεται από τη Wikipedia